معنای کرامت در فرهنگ انتظار

حجت الاسلام «علی صدوقی» در گفت وگو با خبرنگار گروه مهدویت و غدیر خبرگزاری شبستان که به مناسبت میلاد امام حسن مجتبی(ع) انجام شد با بیان اینکه تمام ائمه اطهار(ع) بدون استثناء کریم هستند، اظهار کرد: علت اینکه برخی از ائمه(ع) را با لقبی شاخص نام می بریم، آن است که خداوند قصد دارد یک سلسله صفاتی را به صورت ویژه نشر بدهد، در نتیجه این صفات را در وجود شخصیتی متصف می کند تا آن شخصیت الگوی عملی آن صفات باشد وگرنه همه امامان(ع) کریم هستند.

کارشناس مرکز تخصصی مهدویت با بیان اینکه کریم یعنی کسی که کرامت او گسترده و عیان است، تصریح کرد: این شخصیت بالاترین مقام را نزد خداوند دارد زیرا آشنا به حقوق مردم است و سعی جدی در ادای این حقوق دارد.

صدوقی با بیان اینکه یکی از بسترهای مطلوب تربیتی که می تواند نقش کارسازی در زندگی اجتماعی داشته باشد، صفت کریم بودن است، افزود: زمانی که یک فرد کریم شد به صورت عکس العملی برخورد نمی کند. دنبال این است که در جهت اصلاح و ارتقاء جامعه قدم بردارد. دنبال این نیست که اگر دیگران به او خوبی کردند او هم به آن ها خوبی کند بلکه به دنبال آن است که اگر دیگران بیماری یا زشتی یا نابه سامانی دارند آنها را درمان کند و اگر صفت های نیکی دارند آن ها را تقویت کند.

وی با اشاره به روایتی از زندگی امام حسن(ع) تصریح کرد: مردی از شام که مقر حکومت معاویه بود، به مدینه آمد. زمانی که امام حسن (ع) را شناخت، بی مهابا جلو رفت و توهین های بی حد و اندازه ای را به امام کرد. پشت سر هم حرف می زد و توهین می کرد. این قدر حرف زد که خسته شد. وقتی خواست یک نفسی تازه کند و تجدید قوایی داشته باشد، مکثی کرد که حضرت(ع) از این مکث استفاده کردند و به او فرمودند که در این شهر غریب هستی درست است؟ گفت بله! حضرت فرمودند: غذا نخورده ای؟ گفت نه! امام حسن(ع) فرمودند: پس به منزل ما بیا. این مرد را به منزل خودشان بردند و پذیرایی ویژه ای از او کردند. این برخورد حکایت از این دارد که ما در زندگی مان نباید به صورت عکس العملی برخورد کنیم و باید رفتار کریمانه داشته باشیم.

صدوقی تاکید کرد: کریمانه برخورد کردن این است که اگر یک برادر ایمانی مشکلی دارد، من آن مشکل را نباید مبنا قرار دهم و روابط خودم را به نحوی تنظیم کنم که آن مشکل حریم من را در بر نگیرد. بلکه برعکس باید به نحوی برخورد کنیم که آن مشکل از بین برود و نه فقط در رابطه با من بلکه در رابطه با خود آن شخص هم آن مشکل، از بین برود.

این کارشناس مهدوی با بیان اینکه اشخاص وقتی صفات بدی را از خود بروز می دهند، ممکن است ما بگوییم آن شخص خیلی پست است و من رابطه ام را قطع می کنم ولی ممکن هم است بگوییم، او بیمار شده است و ما بیماری او را باید از بین ببریم، تاکید کرد: نظام زندگی این فرد دچار بحران شده است و ما باید این بحران را درمان کنیم. این دو روش خیلی متفاوت است.

وی ادامه داد: چنین انسانی که با این نگاه وارد صحنه زندگی افراد جامعه می شود، کریم است‌ و تمام نیرویش را می گذارد تا به افراد کمک کند که بتواند روی پا و به سلامت بایستند لذا زمانی که آن مرد که فحاش و بی ادب بود و گستاخانه ترین برخورد را به امام حسن(ع) کرده بود، این برخورد شایسته و اصیل را دید که با فطرت الهی که در وجود او از سوی خداوند تعبیه شده بود، هماهنگی داشت، گریه کرد که ما چه کردیم و تو با ما چه کردی، منقلب شد و این انقلاب زمینه ای شد که او به آرامی هویت جدیدی برای خودش به عنوان پیروی از امام حسن مجتبی (ع) ترسیم کند.

این کارشناس مرکز تخصصی مهدویت در پاسخ به این سوال که چه فردی می تواند با برخورد و رفتار کریمانه به سراغ مردم برود، گفت: فردی که بنا به قول امام حسن مجتبی (ع) تواضع در مقابل برادر دینی اش داشته باشد قادر به داشتن چنین رفتاری خواهد بود. برادر دینی گاهی یک انسان مومن است اما گاهی یک انسان مسلمان است. مسلمانی که ظاهراً مسلمان است ولی هنوز نور ایمان به قلبش نرفته است اما شهادتین را گفته است بنابراین به این دلیل که مسلمان است هفت حق به گردن مسلمانان دیگر دارد که ساده ترین و آسان ترین این حقوق هفت گانه، این است که آن چه را که برای خود می پسندی برای او بپسند و آن چه را که نسبت به خودت از آن بیزاری، سعی کن که برای برادر ایمانی ات هم جایز ندانی.

وی اضافه کرد: این نگرش،‌ می طلبد که ما تواضع و فروتنی داشته باشیم و ایمان صادقانه خود را در عمل نشان دهیم.

صدوقی تاکید کرد: کریم و پیرو واقعی امام حسن(ع) فردی است که نسبت به برادران ایمانی اهل تواضع است به همین دلیل، جزء صدیقین و شیعیان علی بن ابی طالب(ع) محسوب می شود. پس کریم بودن به این نیست که ما فقط سفره پهن کنیم اما خود بهره ای از اخلاق، تواضع و فروتنی نداشته باشیم، همچنین کریم بودن به این نیست که فقط به افرادی که دوست داریم کرامت نشان دهیم و از افرادی که با ما بدرفتاری می کنند و مریض هستند، کناره بگیریم بلکه کریم بودن به این است که ما بجد دنبال این باشیم تا قلب امام زمان (عج) را در رفتار،‌ کردار و عمل از خود راضی کنیم و باری را از روی دوش ایشان برداریم.

این کارشناس مرکز تخصصی مهدویت در پایان خاطرنشان کرد: منتظر واقعی ظهور باید به دنبال اصلاح و ارتقاء جامعه باشد که این اصلاح زمانی، صورت می گیرد که بیماری های اخلاقی جامعه را از بین ببریم و ارتقاء زمانی رخ می دهد که ما صفات مثبت جامعه را گسترش دهیم.

پایان پیام/376