شب تقدیر، به وسعت «مطلع فجر»
گروه فرهنگی- در سومین شب از لیالی پرفضیلت قدر، حرم حضرت ضامن(ع) پناهی زائران و مجاورانی بود که سفره قنوتشان را تا « مطلع الفجر» گسترانیده بودند.
به گزارش ایکنا از خراسان رضوی، بر اساس روایات در میان سه شب قدر، بر احیاء و شب زندهداری در شب بیست و سوم ماه مبارک رمضان تاکید بسیاری شده و به تعبیر امام صادق(ع) این شب، شبی است که اعمال انسان بعد از برآورد در شب 19 رمضان و تصویب در شب 21 رمضان، تنفیذ میشود.
همزمان با این شب پر فیض مسیرهای منتهی به حرم مطهر رضوی مملوء از زائران و مجاورانی بود که تمام همت خود را گمارده بودند تا در شبی که اعمالشان تنفیذ میشود، حضرت ضامن (ع) را به پیشگاه حضرت دوست ضامن قرار دهند.
ازدحام جمعیت صحنهای منتهی به ضریح مطهر را فرا میکیرد و انتظامات این آستان قدسی زائران را به قسمتهای دیگر حرم راهنمایی میکنند تا همه میهمانان حضرتش در این شب پرفضیلت در جوار حریم رضوی از فضای معنوی آن کسب فیض کنند.
زائران و مجاوران در پی اندک زمینی هستند تا در حریم رضوی روح و جان خود را به عرش الهی گره زنند و با توسل به امام مهربانیها خود را به خداوند باری تعالی نزدیکتر کنند. همه در گوشه و اطراف حرم مطهرخلوتی گزیده تا در شب نزول کلام الله، شبی که سرنوشت انسان را رقم میزند، برکتش از هزار ماه بهتر است و پیروان قرآن را به سعادت و منکران کلام وحی را به شقاوت میرساند، با معبود ازلی خلوتی عاشقانه را رقم بزنند.
تمام مبادی ورودی حرم مفروش شده تا شرایط میزبانی از میهمانان خدا در مهمترین شب از ماه خدا به خوبی انجام شود. کتب ادعیه مربوط به شب قدر در همه صحنها برای زائران و مجاوران تدارک دیده شده است. همه از پیر و جوان، زن و مرد آمدهاند تا پوشه گناهان را در بیست و سومین شب از ماه رمضان با اشک دیده و انابه به درگاه معبود ازلی پاک کنند و با کسب فرصتی دوباره، بندگی خدا را با صیقل دادن روح و جان از سرگیرند.
با تسبیح مالک بهشت شوند، با استغفار برات نجات از آتش بگیرند و به بزرگترین سرمایه احیاء در شب قدر که همان قرب الهی است دست یابند. با اشک دیده و در نجوای عاشقانه خود با معبود و زمزمه العفو را به واسطه امام رئوف تا ملکوت برسانند.
زائران حریم رضوی در پی کسب رضایت پروردگار هستی به درگاه حضرتش پناه آوردهاند تا زنگار دل را از گناه با زمزمه « خلصنا من نار» پاک کنند و در این شب سرنوشتساز با نگاه پر مهر حضرت علی بن موسی الرضا(ع) خیر دنیا و آخرت را از در گاه خالق مسئلت کنند.
ندای «الغوث» و« یارب یارب» زمینیان در این قطعه از بهشت جانی تازه به تن میدهد و دلهای آماده را با ذکر استغفار برای همسو شدن با خالق حیاتی دوباره میبخشد. با تکرار هر بند از دعای جوشن و ذکر اسماء پر برکت الهی، بند بند وجود هر عاشق و سالکی به درک شب قدر نزدیک و حقیقت بنده نوازی حضرت حق مشهود میشود. در بندهای پایانی تقریبا همه حاضران قیام کرده و در حالت ایستاده به ذکر دعا مشغول میشوند. عزاداران حیدر کرار با ذکر نوای یا امیر المومنین(ع) و سینه زنی اقامه عزا میکنند و با واسطه قرار دادن ائمه اطهار بهترین تقدیرها را از حضرت حق طلب کردند.
در پایان مراسم زائران و مجاوران برای در پناه بودن، قرآن را به نشان بندگی به سر میگیرند و خدای کریم را به 14 نور الهی قسم داده تا از این حریم قدسی با دل و روحی پاک خارج شوند، در حالیکه چشمانشان اشکبار بود، دستان خالی و پر از نیاز را به درگاه خداوند صمد بلند کرده و کوتاهترین دعا «اللهم عجل لولیک الفرج» را برای رسیدن به بزرگترین آرزو( فرج منجی) زمزمه میکنند.
زهرا اسماعیلی؛ خبرنگار ایکنا
انتهای پیام