انتقال پسماند های خطرناک پتروشیمی برای دفن در گیلان صحت ندارد

به گزارش خبرگزاری مهر، روابط عمومی اداره کل حفاظت محیط زیست گیلان اعلام کرد: در پی انتشار مطلبی در برخی رسانه‌ها و فضای مجازی پیرامون انتقال پسماند خطرناک پتروشیمی به استان گیلان برای تنویر افکار عمومی و رفع نگرانی مردم گیلان و دوستداران محیط زیست به اطلاع می‌رساند اداره کل حفاظت محیط زیست گیلان در سال ۹۷ با جایگزینی واحد پالایش روغن گیلان با کارخانه تصفیه دوم روغن واریان در حاشیه شهر لوشان موافقت کرد، واحد مذکور دارای مجوز از اداره صمت برای بازیافت پسماندهای شیمیایی است اما با محدودیت ایجاد شده از سوی اداره کل حفاظت محیط زیست گیلان صرفاً به بازیافت EDC اتیلن دی کلراید از میعانات پتروشیمی محدود شد.

این نوع از میعانات جز پسماندهای دارای ارزش اقتصادی بالا و صادراتی است و به همین دلیل بازیافت می‌شود، یکی از مهمترین مراکز بازیافت این نوع مواد در استان‌های قزوین و مرکزی است که به دلیل مشابهت اقلیمی منطقه لوشان با استان قزوین با تأسیس این واحد در همان محدوده موافقت گردید.

در همین رابطه اطلاع از نکات ذیل ضروری است:

۱- با توجه به ضوابط استقرار واحدهای صنعتی موضوع ماده ۱۱ قانون هوای پاک تأسیس واحدهای بازیافت پسماند صنعتی محدودیت نداشته و براساس گزارش ارزیابی‌های انجام گرفته موضوع ماده ۳۸ قانون برنامه ششم توسعه کشور در مناطق جنوبی استان قابل انجام است.

۲- برابر آئین نامه‌های سازمان حفاظت محیط زیست، ارسال و دریافت محموله‌های پسماندهایی از این دست کاملاً تحت نظارت کارشناسان حفاظت محیط زیست استان‌های مبدا و مقصد بوده و جزئیات هر محموله با اجازه طرفین دریافت و مدیریت می‌شوند.

۳ -واحد بازیافت این مواد در لوشان، در واقع جایگزین صنعت آلاینده تصفیه دوم روغن شده و به لحاظ کمی و کیفی آلایندگی آن کمتر است.

۴- بدیهی است بازیافت معمول(down cycliing)دارای پسماندهای نهایی فرایندی می‌باشد که بویژه به دلیل وجود حلالهای آلی پایدار(POPs)حتماً می‌بایست تحت برنامه مدیریتی خاص به مراکز امحا منتقل شود. برابر تعهدات و برنامه دریافتی از واحد پس از انجام فرایند بازیافت و تولید پسماندهای مورد نظر، شرکت مذکور تحت پایش این اداره کل ملزم به ارسال آن به مراکز امحا می‌باشد.

۵- مدیریت پسماند عادی براساس قانون مدیریت پسماند بر عهده دولت بود و مدیریت پسماندهای صنعتی برعهده تولید کننده پسماند است و استقرار و رشد صنعت امحا و بازیافت نیز تا حدود زیادی به نیاز سنجی و امکان سنجی اقتصادی تولید کننده ها بستگی دارد و پراکنش آمایشی آن بر همین اساس شکل می‌گیرد. بدیهی است صنعت بازیافت در کشورمان یک صنعت نوپاست و ریسک آن نیز همیشه وجود داشته و دارد و باید با حمایت و هدایت همه مراجع ذیربط ریسک آن به حداقل رسیده و میزان آلاینده‌های متعدد صنعتی را کاهش داد. امروزه به دلیل عدم امکان بازیافت، بسیاری از پسماندها در طبیعت رها می‌شوند. بنابراین آنچه که در برخی رسانه‌های غیر رسمی در فضای مجازی مبنی بر انتقال پسماند خطرناک پتروشیمی جهت دفن در استان گیلان آمده بود صحت نداشته و این پسماندها تحت تدابیر و نظارت و پایش مستمر کارشناسان حفاظت محیط زیست گیلان صرفاً جهت بازیافت به واحد بازیافت کنتده منتقل می‌شوند.