دانشمندان نازی قادر به ساخت راکتور هسته ای بودند

اخیرا در مریلند یک مکعب اورانیومی متعلق به آلمان نازی به همراه یادداشتی کشف شد که نشان می‌دهد دانشمندان نازی قادر به ساخت راکتور هسته ای بودند.

دانشمندان نازی در پایان جنگ جهانی دوم مصادف با شروع حمله متفقین به آلمان در حال ساخت راکتور هسته ای بودند که هدایت این پروژه را فیزیکدان معروفی به نام ورنر هایزنبرگ بر عهده داشت. در ساخت این راکتور حدود 644 واحد مکعب اورانیوم استفاده کردند که وزن هر کدام از آن‌ها حدود 2.3 کیلوگرم بود، اما هنگامی که آلمان نازی سقوط کرد دانشمندان نازی پس از دفن مکعب‌های اورانیوم به ناچار گریختند. سرانجام پس از گذشت 70 سال به صورت اتفاقی یکی از مکعب‌های اورانیوم در مریلند کشف شد.

جزئیات راکتور هسته ای آلمان نازی

در سال 2013 تیم کوت، استاد تحقیقات دانشگاه مریلند این مکعب دست‌ساز اورانیوم را مورد بررسی قرار داد که در کنار آن یادداشت عجیبی وجود داشت. در این یادداشت آماده است:

یکی از قطعات راکتوری که هیتلر قصد داشت آن را بسازد. هدیه‌ای از نینینگر!

با توجه به اینکه تیم کوت اشیای عجیب رادیولوژیک را جمع‌آوری می‌کند و آن‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهد، به همین دلیل این مکعب اورانیوم با ظاهر عجیب برای وی فرستاده شد. همچنین میریام هابرت نیز این مکعب را مورد بررسی قرار داد تا به نحوه رسیدن آن به مریلند آگاهی پیدا کرده و محل سایر مکعب‌های اورانیوم را کشف کند. در همین رابطه در ماه می سال 2019 میلادی در مجله Physics Today مقاله‌ای منتشر شد که به تلاش ناکام دانشمندان آلمان نازی در ساخت راکتور هسته ای اشاره دارد. در همین زمینه تیم کوت عنوان کرد:

با بررسی این مکعب متوجه می‌شویم که اگر برنامه ساخت راکتور هسته ای توسط دانشمندان با موفقیت انجام می‌شد، سرعت پروژه منهتن را افزایش می‌داد که فارغ از خوب یا بد بودن تبعات آن، سلاح‌ها، انرژی هسته‌ای و پزشکی هسته‌ای به پیشرفت بزرگی دست پیدا می‌کرد. در واقع این مکعب یادآور زمانی است که بشر توانست هم خودش را نجات دهد و هم خود را به سمت نابودی بکشاند.

سرنوشت مکعب‌های اورانیوم

در سال 1939 به دستور فرانکلین روزولت، رئیس‌جمهور پیشین آمریکا پروژه منهتن برنامه‌ریزی شد تا پاسخی به گزارش‌های مرتبط به ساخت سلاح هسته ای توسط آلمان نازی باشد. از این رو در اواخر جنگ، مسئولان به جستجوی برنامه‌های هسته‌ای آلمان مشغول شدند، اما به جای یک برنامه ویژه برای ساخت سلاح های هسته ای، تیم هایزنبرگ راکتور هسته ای خود را در زیر قلعه‌ای در جنوب غربی آلمان و در غار بنا کرده بودند. در واقع آلمانی‌ها با علم بر اینکه احتمال شکست آن‌ها زیاد است، به دنبال ساخت یک راکتور هسته ای بودند تا از شکست جلوگیری کنند، اما تلاش آن‌ها به نتیجه نرسید و آلمان شکست خورد.

نیروهای آمریکایی در آوریل سال 1945 این مکعب‌های اورانیوم را پیدا کردند و آن‌ها را به عنوان محموله‌ای به پاریس فرستادند، اما از سرنوشت آن‌ها خبری منتشر نشد. بررسی‌ها نشان می‌دهد در نهایت این مکعب‌ها به آمریکا فرستاده شد تا برای پروژه منهتن از آن استفاده شود، اما آن‌ها دیگر به این مکعب‌ها نیاز نداشتند. در حال حاضر یکی از این مکعب‌های اورانیوم در موسسه اسمیتسونیان، یکی در کلاس‌‌های علمی دانشگاه هاروارد و دیگری نیز در کشوی میز تیم کوت قرار دارد. البته تیم کوت و هیبرت کماکان به دنبال سایر مکعب‌ها هستند.