نشست تخصصی جشنواره «هنر رضوان» در شیراز برگزار شد

به گزارش ایکنا از فارس، به نقل از روابط عمومی دانشگاه شیراز، به‌همت انجمن علمی بخش هنر و مرکز آفرینش‌های هنری آستان قدس رضوی و با حضور اساتید، دانشجویان و هنرمندان، چهارمین نشست تخصصی جشنواره «هنر رضوان» با موضوع هویت‌بخشی به اسباب زندگی با الهام از نمادهای رضوی امروز، 31 اردیبهشت‌ماه در دانشکده هنر و معماری دانشگاه شیراز برگزار شد.
محمدصادق میرزا ابوالقاسمی، عضو هیئت علمی بخش هنر دانشگاه شیراز در این نشست، گفت: در تمدن و فرهنگ ایرانی مسئله تجربه‌های زیستن و مفاهیم زندگی معمولا از طریق سنتی نسبتا پایدار، انتقال داده شده است که این سنت پایدار را معمولاً در زبان ادبی با عناوینی مثل پند و اندرز و تذکر می‌شناسیم و در واقع گوهر درونی فرهنگ ایرانی از این راه در طول تاریخ تمدن ایران انتقال داده شده است.
وی افزود: راه‌های مختلفی برای اشاعه این موضوع وجود دارد و اسباب و لوازم زندگی که به نوعی موضوع این جشنواره است، یکی از موثرترین رسانه‌های فرهنگی در حوزه تمدن ایران بوده که وظیفه انتقال این مفهوم را عهده داشته بنابراین خیلی طبیعی است که این مفهوم گاهی روی نقش یک شی یا یک وسیله و گاهی در یک عبارت کوتاه یا کلام نوشتاری بر روی اسباب زندگی تحریر شده باشد.
میرزاابوالقاسمی گفت: گمان من این است که در فرهنگ و تمدن ایران، اسباب و لوازم کار و زندگی علاوه بر اینکه گرهی از کار مردم را می گشوده، طرحی از زندگی هم با خود به همراه داشته و این نکته بسیار مهمی است که در زمانه‌ای که به سر می‌بریم جایش خالی است.
مهدی یک پسر، دبیر جشنواره هنر رضوان نیز در این نشست ضمن اشاره به بحث هویت و فرهنگ در مورد انفصال فضای فرهنگی گذشته و حال، گفت: علاوه بر شکل و فرم آرایه‌ها و نگاره‌هایی که در تاریخ هنر وجود دارد، شاهد یک معنا و جهان‌بینی هستیم که متاسفانه در حال حاضر به جای اینکه در زندگی‌هایمان ببینیم و با آن‌ها زندگی کنیم، به عنوان عنصر تزئینی و نقشی که در خاطره‌ها و گوشه طاقچه‌ها جای دارد، مواجه می‌شویم و انگار در دل چیزی داریم که در ظاهر واجد آن نیستیم.
وی افزود: اینکه تزئینات و اتفاقات پیرامون، ما را به آن چیزی که در دل داریم نزدیک می‌کند، نشان می‌دهد که متأسفانه این اتفاق نیافتاده و این یک مسئله بزرگ فرهنگی است.
دبیر جشنواره هنر رضوان بیان کرد: امروز اسباب زندگی جایگزین محصولاتی شده که در واقع کاربرد دارند ولی هویت و حکمت را به همراه ندارند و چون ما احساس نیاز به یک سری وسایل و تجهیزات می‌کردیم تا نیازهای زندگی روزمره را رفع کنیم دست به دامان هر ابزاری شده ایم که سطحی تولید شده‌اند.
یک پسر ادامه داد: نکته مهم اینکه اگر قرار بر شکل گیری تمدنی است، این تمدن باید از خودش هویتی داشته باشد و همه وسایل و ابزار باید با هم ارتباط داشته باشند که ما در دوره صفویه به خوبی شاهد این موضوع بوده‌ایم.
انتهای پیام