حال و هوای رمضانی مسجد «ارک»/شبهایی که با مناجات سحر میشود
این شبها که همه شهر حس مناجات و شب زنده داری را فریاد میزند و چشمها و دستها بیش از هر زمان دیگر به آسمان دوخته شده، مسجد «ارک» یکی از پرطرفدارترین محافل را برای استفاده حداکثری از خوان ضیافت الهی تدارک دیده است.
به گزارش خبرنگار گروه مسجد و کانون های مساجد خبرگزاری شبستان، رمضان ماه الفت، محبت و صمیمیت بندگان با خدا است، سحرگاهان و شامگاهانی که دست های سخاوت آسمان گشاده می شود و جویندگان چشمه رستگاری با دعا سیراب می شوند.
در شب های ماه مبارک رمضان شمیم ملکوتی دعا و مناجات در جای جای شهر می پیچد و محافل دعا، مناجات خوانی در اماکن مذهبی به ویژه مساجد شور و جلوه ای خاص می یابد.
زمزمه های جمعی دعا و «الهی العفو»گفتن ها که در فضا طنین انداز می شود، روح را صیقل داده و امید به استفاده از خوان رحمت گشوده شده در رمضان را در دل ها صدچندان می کند.
مسجد ارک برنامه پر و پیمانی برای این استفاده و بهره مندی از شب ها و سحرهای ضیافت الله دارد ... برنامه اقامه نماز جماعت (قضا) از ساعت ۱۵ و ۲۳ تا ۲۳ و ۴۵ دقیقه در این مسجد برگزار و سپس تلاوت قرآن توسط قاریان ممتاز انجام میشود.
مراسم سخنرانی هم از ساعت ۲۴ (۱۲ شب) آغاز می شود، از شب اول تا شب پنجم حجتالاسلام محمد حاج ابوالقاسم دولابى سخنران مسجد بود. از شب ششم تا شب دهم حجتالاسلام حامد کاشانی و از شب یازدهم تا شب پانزدهم هم آیتالله سید مهدی میرباقری، و از شب شانزدهم تا شب بیستم حجتالاسلام مصطفی کرمی در این مسجد سخنرانی خواهند داشت.
شب بیست و یکم تا شب بیست و پنجم هم شب زنده داران ماه مبارک رمضان از سخنان حجتالاسلام محمد میرزا محمدى، بهره مند می شوند. از شب بیست و ششم تا آخر دهه سوم هم حجتالاسلام سید حسین مؤمنی به سخنرانی در این محفل نورانی خواهد پرداخت.
از ساعت ۴۵ دقیقه بامداد هم مراسم مناجاتخوانی و شبزندهداری شبهای ماه مبارک رمضان با نواى حاج «منـصور ارضـى»، مداح نام آشنا آغاز می شود. مداحی و مناجات خوانی اش حس رمضانیِ حضار را به اوج می رساند.
اشک های جاری بر گونه ها، لب هایی که به دعا و ذکر باز و بسته می شود، چشمان دوخته شده به آسمان و شادی وصف ناپذیری که بی صدا در چهره حاضران فریاد می کشد، این مهم را یادآور می شود که از فرصت باقیمانده برای استفاده از برنامه های مسجد ارک غافل نشویم و حداقل برای یک شب هم شده این شور شیرین را درک کنیم.
پایان پیام/40