چگونه با ایست قلبی مقابله کنیم

به گزارش بهداشت نیوز: یست قلبی هنگامی رخ می دهد که عاملی ریتم ضربان قلب را به‌طور ناگهانی به ریتمی غیرمنظم و غیرموثر ‌تبدیل می‌کند. هر روز افراد زیادی دچار ایست قلبی می‌شوند و به این علت فوت می‌کنند. بیشتر آنها را می‌توان، با مراقبت سریع اورژانس نجات داد.

ایست قلبی در واقع یک نوع حمله قلبی است. دو نوع حمله قلبی وجود دارد:
یکی «انفارکتوس عضله قلب» هنگامی رخ می‌دهد که یک لخته خون شریان تغذیه‌کننده قلب را مسدود می‌کند. این انسداد، معمولا باعث درد قفسه‌سینه یا سایر علایم هشداردهنده می‌شود که می‌تواند برای ساعت‌ها به طول انجامد. نوع دوم حمله قلبی یا «ایست قلبی» آن چنان سریع رخ می‌دهد که هیچ وقتی برای فراخواندن کمک وجود ندارد. در این مورد باید دو درمان اختصاصی - یکی احیای قلبی - ریوی (CPR) و دیگری وارد آوردن شوک الکتریک بر قلب در طول 6 دقیقه آغاز شود وگرنه شانسی برای بقای بیمار یا زنده ماندن او بدون صدمه دائمی مغز وجود ندارد. اغلب ایست‌های قلبی هنگامی شروع می‌شود که عاملی ریتم قلب را به «تاکیکاردی بطنی» تبدیل می‌کند. در این ریتم حفرات تحتانی قلب (بطن‌ها) ضربان بسیار سریعی پیدا می‌کنند. این ریتم ممکن است به «فیبریلاسیون بطنی» بدل شود. در این ریتم، ضربان بطن‌ها سریع و در عین حال نامنظم است. به هر حال در هر دو مورد بطن‌ها آن‌قدر سریع منقبض می‌شوند که زمانی برای پرشدن با خون در فاصله ضربان‌ها ندارند. در نتیجه خونی از قلب خارج نمی‌شود، گردش خون متوقف می‌شود و فرد هشیاری اش را از دست می‌دهد. عاملی که باعث ایجاد این ریتم‌های قلبی غیرطبیعی می‌شود، از شخصی به شخص دیگر متفاوت است. خود انفارکتوس قلبی هم می‌تواند، این ریتم‌های غیرطبیعی را ایجاد کند. همچنین مشکلات ساختمانی یا الکتریکی مختلفی در قلب ریتم‌های نامنظم ایجاد می‌کند: کم‌آبی، عدم تعادل پتاسیم، منیزیم یا سایر موادمعدنی در خون، استرس، بعضی بیماری‌های ارثی، یا ضربه ناگهانی به قفسه‌سینه.

شناسایی ایست قلبی
ایست قلبی برخلاف انفارکتوس عضله قلب علائم هشداردهنده معدودی ایجاد می‌کند. ممکن است احساس سرگیجه، سیاهی رفتن چشم یا تنگی‌نفس کنید و سپس ناگهان هشیاری‌تان را از دست بدهید. تشخیص دادن علائم ایست قلبی «در فردی دیگر» بسیار مهم‌تراز تشخیص آن در خودتان است، چرا که تشخیص سریع امکان واکنش سریع‌تر و نجات یک زندگی را فراهم می‌آورد.

علائم ایست قلبی
غش کردن ناگهانی فرد
توقف تنفس
فقدان نبض
ممکن است پرش‌های عضلانی وجود داشته باشد.
توجه داشته باشید که فردی که فقط «غش کرده باشد» به نفس کشیدن ادامه می‌دهد و نبض دارد، در حالی که در ایست ناگهانی قلبی نبض و تنفس وجود ندارد.

چه باید کرد؟
اگر فردی را دیدید که دچار ایست قلبی شده است، فورا به سرویس اورژانس تلفن کنید. هرچه زودتر افراد حرفه‌ای وارد شوند، بهتر است. پس از این کار احیای قلبی - ریوی را آغاز کنید. فشردن قفسه‌سینه بیمار یا همان ماساژ قلبی جریان خون به مغز و بقیه اعضای بدن را برقرار نگه می‌دارد. اگر در مکانی هستید که دسترسی به دستگاه شوک‌دهنده خارجی اتوماتیک وجود دارد با شوک دادن سعی کنید ریتم قلب را به حالت طبیعی برگردانید.
افرادی که از ایست قلبی جان سالم به در می‌برند باید تحت آزمون‌های گسترده‌ای قرار گیرند تا علت مشکل مشخص می‌شود، بسیاری از آنها به دفیبریلاتورهایی (شوک‌دهنده‌هایی) که در بدن کاشته می‌شوند، نیاز دارند.
این دستگاه‌ها به‌طور دائم ریتم قلب را تحت نظر دارند و به‌طور اتوماتیک اگر ریتم خطرناکی به وجود آید با دادن شوک الکتریکی آن را برطرف می‌کنند.
بعضی افراد نیاز به مصرف داروهایی دارند تا از ریتم‌های نامنظم قلبی جلوگیری کند. عده کمی هم که قلب‌هایشان ظاهرا سالم است ممکن است نیازی به درمان دراز مدت نداشته باشند.

پیشگیری
پژوهشگران سال‌ها در تلاش بوده‌اند راهی بیابند که افرادی را که ممکن است ایست قلبی پیدا کنند، مورد شناسایی قرار دهند. تا به حال هیچ آزمون قطعی برای این تشخیص یافت نشده است.
اما امکان دارد با دو آزمون مربوط به خواص الکتریکی قلب یکی T- wave alternates و دیگری QT- interval dispersion در این امر موفق شد. آزمون‌های ژنتیکی و تغییر‌پذیری سرعت ضربان قلب امکانات دیگر در این زمینه هستند.
از آنجایی که پیش‌بینی در حال حاضر امکان پذیر نیست باید به اقدامات پیشگیری‌کننده عمومی متوسل شد.
همان اقداماتی که برای پیشگیری از سکته قلبی انجام می‌دهید به جلوگیری از ایست قلبی هم کمک می‌کند، یعنی ترک کردن سیگار، انجام ورزش و فعالیت‌های جسمی، اصلاح رژیم غذایی و در صورت نیاز مصرف داروها برای کاهش فشارخون و کلسترول خون و مراجعه مرتب به پزشک هم مفید است.
ممکن است پزشک در جریان معاینات معمول بیماری‌ها یا مشکلاتی را کشف کند که ممکن است شما را در معرض ایست قلبی قرار دهد، از جمله بزرگ‌شدن قلب، برخی نقائص ساختمانی قلب، یا نامنظمی الکتریکی قلب. برای افرادی که به هر دلیل مستعد ایست قلبی هستند، مصرف مکمل‌های روغن ماهی یا بعضی داروها ممکن است کمک‌کننده باشد.
بهترین راه برای آماده بودن برای ایست قلبی اطمینان حاصل کردن از دسترسی به سرویس‌های اورژانس پزشکی است. قدم دوم گذراندن یک دوره آموزشی «احیای قلبی – ریوی (CPR)» و آموختن استفاده از دستگاه شوک‌دهنده خارجی اتوماتیک است. برخی افراد حتی این وسایل را برای استفاده در خانه‌هایشان می‌خرند.
اگر هم حوصله فعالیت‌های اجتماعی را دارید، سعی کنید مقامات شهری را متقاعد کنید که با تجهیز سرویس‌های اورژانس زمان متوسط پاسخ دهی به اورژانس‌های پزشکی را کاهش دهند.

مجله سلامت