اسراف از برکت می‌آید یا از پول جیب؟


وقتی سطح نیاز مواد خوراکی بالا برود؛ هنگامی‌که خرید و تقاضا بیشتر شود و بازار هم آماده‌ی چنین پیش‌کش و داد و ستد نباشد و ظرفیت تولیدی یا وارداتی آن را نداشته باشد، طبیعتن که نرخ‌ها و بهای مواد خوراکی در بازار بالا می‌رود. اینجا است...

وقتی سطح نیاز مواد خوراکی بالا برود؛ هنگامی‌که خرید و تقاضا بیشتر شود و بازار هم آماده‌ی چنین پیش‌کش و داد و ستد نباشد و ظرفیت تولیدی یا وارداتی آن را نداشته باشد، طبیعتن که نرخ‌ها و بهای مواد خوراکی در بازار بالا می‌رود.

اینجا است کسانی که باورمند به برکت و ریزش مایده‌های آسمانی بر سر سفره‌‌های شان از دریچه‌ی غیب هستند، به مردم دروغ‌گو و خرافه‌پسند معرفی می‌شوند. نه فراوانی و رنگینی سفره‌های رمضانی ما پیوندی به برکت غیبی دارد و نه بلند‌رفتن نرخ‌ها ارتباطی به گنهکاری، عصیان و روزه‌خواری شماری از ماها. این که سفره‌های ما در این ماه پر و رنگین می‌شوند، دلیلش عزم و اراده‌ی ما در خرج و هزینه‌کردن پول برای خریداری و آمادگی ما برای داشتن افطاری و سحری بهتر و گرفتن انرژی لازم برای مقابله با گرسنگی و تشنگی در طول روزهای روزه‌داری است.

شماری هستند که حتا در این ماه قرض گرفته خود را گرو می‌کنند، اما غم سفره‌ی افطار و سحری خود را می‌خورند. شماری هم هستند که در رمضان به جای رژیم‌گرفتن و لاغرشدن از پرخوری و گوشت و پلوخوری مفرط شکم و پهلو و غبغب می‌اندازند و شماری هم وجود دارند که سفره‌ی خالی از برکت و پر از باورمندی به روزه‌‌داری خود ادامه می‌دهند.

دقیقا می‌توان گفت که فراوانی و رنگینی سفره‌ها در ماه رمضان ناشی از عزم راسخ در خریداری مواد، جرأت مصرف پول، حس مراقبت از خود و تقابل و تدابیر با گرسنگی و تشنگی ناشی می‌شود و هیچ روزنه‌ی اقتصادی و فراوانی غیبی به روی روزه‌داران در این ماه گشوده نمی‌شود. اگر چنین می‌شد ما حالا با این تناقض رو به رو نمی‌بودیم و فراوانی و رنگینی سفره‌های مان سبب پریشانی‌های بعدی، بلندرفتن نرخ‌ها و بهای مواد خوراکه، کم‌شدن مواد در بازار و قرض‌داری ما نمی‌شد.

همچنین دلیل بلندرفتن نرخ‌ها و بهای مواد نه از عصیان و گنهکاری و روزه‌خواری شماری از ماه ها است بل از نبود آمادگی بازار در عرضه و تقاضا؛ نبود تولید بسنده در داخل کشور؛ کم‌بودن واردات مواد مورد نیاز نخستینه از بیرون به کشور و توزیع نشدن به هنگام آن به بازارها است.

بازارها باید برای عرضه و تقاضا در ماه رمضان متوازن باشند تا نرخ‌ها و بهای مواد بالا نرود و به این ترتیب مسلمانان روزه‌دار منصفی، که کسبه‌کارند و مواد خوراکی می‌فروشند یا به بازار عرضه می‌کنند در نگاه و پیشگاه خریداران و مشتریان بدنام و بی‌انصاف معرفی نشوند.

راه دیگر برای جلوگیری از بلندرفتن نرخ‌ها و بهای مواد خوراکه در این ماه کنترول جدی قیم از سوی نهادهای مسؤول به ویژه شهرداری‌ها است تا جلو بهانه‌های نامشروع و نامنصفانه‌ی عرضه‌کننده‌گان و فروشندگان برای بلندبردن غیر متوازن و ظالمانه‌ی این مواد را بگیرند.

فرجامین طرح برای جلوگیری از بلندرفتن بهای مواد خوراکی در بازار، پرهیز از خریداری و مصرف افراطی و مکرر مواد مورد ضرورت و داشتن تقسیم اوقات مصرفی برای موادی مانند گوشت، تخم، ترکاری، خرما، میوه، نوشابه باب، شیرینی‌باب و ... است.

باور بامیک

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه افغانستان

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!


روی کلید واژه مرتبط کلیک کنید

بیشترین بازدید یک ساعت گذشته


متن دیکته شب کلاس دوم ابتدایی برای همه درس ها