افسردگی نوجوان؛ علل، علائم و روش های درمان افسردگی نوجوان

در مورد افسردگی نوجوان چه می دانید؟ Sandra در حالی که احساس خستگی و ناراحتی داشت، به خانه برگشت. او روز خوبی در مدرسه داشت او بالاترین نمره را در امتحان ریاضی را به دست آورد، اما به دلایلی او غمگین بود. او به اتاقش رفت و روی تخت افتاد. بی اختیار شروع به گریه کرد. او سعی کرد گریه اش را متوقف کند اما نمی توانست. او خشمگینانه فکر کرد که”چرا اینطوری احساس می کنم؟” او به تازگی این را از خودش پرسیده بود. Sandra مثل بسیاری از نوجوانان افسرده بود اما این را نمی دانست. افسردگی نوجوان، بیماری مانند هر نوع دیگر است و زمانیکه به موقع مورد توجه قرار گیرد، قابل درمان است. در این مقاله از بخش روانشناسی دکتر سلام، به شما اطلاعاتی در مورد افسردگی نوجوانان، نحوه شناسایی آن و نحوه درمان آن می دهد.

درک افسردگی نوجوان

افسردگی اغلب با تغییرات خلقی و رفتار طبیعی نوجوان اشتباه می شود، افسردگی، فراتر از یک احساس ناراحتی زودگذر است. بین “احساس افسردگی” و “رنج از افسردگی بالینی” تفاوت وجود دارد.

ناامیدی، سرخوردگی و از دست دادن می تواند منجر به احساس افسردگی شود، که موقتی است. افسردگی بالینی یک اختلال افسردگی عمده است که به دوره های طولانی غم، ناراحتی و ناامیدی منجر می شود و بر افکار و اعمال تاثیر می گذارد. احساس غم و اندوه چنان شدید است که فرد علاقه اش را به چیزهایی که معمولاً برایش لذتبخش بوده، از دست می دهد.

افسردگی همچنین از سوگواری متفاوت است، که احساسی است که فرد پس از مرگ یکی از عزیزان یا در پایان یک رابطه مهم، تجربه می کند. فرآیند غم و اندوه ممکن است چند هفته یا حتی چند ماه طول بکشد، اما این یک پاسخ طبیعی به وضعیت منفی زندگی است. هرچند، افسردگی منجر به مجموعه ای ثابتی از احساسات منفی می شود و فرد احساس می کند که تحت فشار قرار گرفته است. نوجوان ممکن است بر روی احساسات خود، کنترل کم داشته باشد و یا نداشته باشد. حتی ممکن است قادر به احساس لذتی که قبلاً تجربه کرده، نباشد.

مهمتر از همه، افسردگی بالینی می تواند حتی زمانیکه شرایط ایده آل است، روی دهد، اغلب باعث می شود که فرد تعجب کند که چرا احساس افسردگی دارد. افسردگی شدید بر زندگی روزمره نوجوانان، مطالعات و زندگی اجتماعی منفی اثر منفی داشته، و باید در شروع آن به آن توجه شود، زیرا این یک مشکل واقعی است.

افسردگی نوجوان یک بیماری واقعی است، نه فقط حالت ذهنی:

“از آن خارج شو!” ” یک فیلم کمدی و یا نمایش ببین” “فقط بخواب.” “تو اغلب باید آرام باشی تا احساس بهتر داشته باشی.”

این ها فقط برخی از موارد ناراحت کننده ای هستند که افرادی که معرض افسردگی نوجوانان هستند، باید بشنوند. واقعیت این است که افسردگی تنها چیزی نیست که شما می توانید از آن رها شوید. افسردگی نوجوان واقعی است و چیزی نیست که شما تصمیم بگیرید باشد یا نباشد. در این بخش، به شما کمک می کند باورهای نادرست درباره افسردگی در میان نوجوانان را نقض کنید.

باور نادرست 1: افسردگی یک مشکل پزشکی واقعی نیست.

واقعیت: افسردگی نوجوانان یک بیماری واقعی و یک بیماری جدی است. افسردگی بالینی با هیچ بیماری دیگری مانند دیابت، متفاوت نیست و علائمی دارد که می تواند زندگی را برای فرد دشوار کند، هم جسمی و هم احساسی. مهمتر از همه، افسردگی می تواند به علت عوامل فیزیولوژیک و همچنین روان شناختی ایجاد شود. در حقیقت، آخرین تکنولوژی که پزشکان را قادر می سازد تا افسردگی را تشخیص دهند، از طریق MRI مغز است.

باور نادرست 2: با تفکر مثبت می توانید از افسردگی رها شوید.

واقعیت: افسردگی بالینی، یک انتخاب نیست. درست همانطور که یک فرد مبتلا به دیابت یا بیماری قلبی نمی تواند با فکر کردن به مسائل شاد آن را از بین ببرد، فرد مبتلا به افسردگی نمی تواند از طریق تفکر مثبت از آن خارج شود. افسردگی، همیشه نمی ‎تواند ناشی از عدم تعادل شیمیایی در مغز باشد. اما بر ساختار یا عملکرد مغز تأثیر می گذارد و برای فرد، کنترل احساسات را زمانی که افسرده است، دشوار می کند.

باور نادرست 3: افسردگی خودش، برطرف خواهد شد.

واقعیت: لزوماً نیست. در برخی موارد، فرد افسرده ممکن است احساس خوبی داشته باشد و بدون هیچ مداخله ای بیرون بیاید. اما در بیشتر موارد، درمان ضروری است. در واقع فقدان درمان یا مداخله علائم افسردگی در نوجوانان را بدتر می کند.

باور نادرست 4: صحبت کردن در مورد افسردگی آن را بدتر می کند.

واقعیت: صحبت کردن می تواند خوب باشد، به ویژه هنگامی که فرد در معرض افسردگی شدید قرار دارد. بیان چگونه بودن احساسات، آسان نیست، اما صحبت کردن در مورد احساسات ناراحت کننده باعث می شود فرد احساس بهتر و نه بدتر داشته باشد. بسیاری از مردم به علت چسباندن ننگ افسردگی در جامعه، از صحبت کردن در مورد احساسات خود خودداری می کنند. صحبت کردن تنها زمانی که افراد به خاطر شرایطشان مسخره می شوند یا ضعیف نامیده می شوند، می تواند افسردگی را بدتر کند.

باور نادرست 5: داروهای ضد افسردگی اعتیاد آور است.

واقعیت: داروهای ضد افسردگی داروهایی هستند که شیمی مغز را اصلاح می کنند تا اختلالات هورمونی را که باعث افسردگی می شوند را برطرف کند. آنها به شیوه ای که الکل یا مواد مخدر مانند هرویین اعتیادآور هستند، اعتیادآور نیستند، که بدین معنی است که شما برای این دارو ترسی نداشته باشید. هرچند، افراد، علائم سندروم ترک دارو را با کاهش دوز دارو یا متوقف کردن دارو را تجربه می کنند. گفته می شود که داروهای ضد افسردگی برای همه و مطمئناً برای زندگی نیستند.

باور نادرست 6: فقط فرد ضعیف، افسرده می شود.

واقعیت: افسردگی تبعیض قائل نمی شود. این یک اختلال بهداشت روانی پیچیده است که دارای علل بیولوژیکی، روحی و اجتماعی است و می تواند بر هر کسی تأثیر بگذارد. همانطور که قبلاً ذکر شد، هیچکس افسردگی را انتخاب نمی کند. همچنین فردی که شرایط را می پذیرد و برای مبارزه با آن سخت تلاش می کند، انعطاف پذیری بیشتری نسبت به فردی دارد که افسرده نیست. او هرکسی می تواند باشد، اما ضعیف نیست.

با کمی روشن شدن برخی از تصورات غلط رایج در مورد افسردگی، بیایید در وهله اول بیابیم که چه چیزی باعث افسردگی می شود.

علل افسردگی نوجوانان

افسردگی یک بیماری رایج اما سخت است که م تواند درمان شود. از نظر پزشکی، افسردگی در افراد بالغ مشابه افسردگی نوجوان است. هرچند، علل افسردگی و عوامل آن کمی متفاوت هستند. افسردگی در نوجوانان می تواند به علت یکی از دلایل زیر باشد:

انتقال دهنده های عصبی، مواد شیمیایی مغزی هستند که پیام ها را به مغز و از مغز انتقال می دهند. هنگامی که شیمی بیولوژیکی آن ها دچار اختلال می شود، گیرنده های سلول ها و جریانات عصبی تحت تاثیر قرار می گیرند. تحقیقات نشان می دهند که هر گونه تغییر در رشد سلول عصبی و عملکرد جریانات عصبی می تواند موجب افسردگی شود. عدم تعادل هورمونی، که اختلال در سیستم های هورمونی بدن است، می تواند بر عملکرد انتقال دهنده های عصبی تأثیر بگذارد و موجب افسردگی شود. سوء استفاده های جسمی، روحی و جنسی، از دست دادن یک والد یا سایر حوادث که نوجوان تجربه کرده، مانند یک کودک می تواند بر روی شیمی و عملکرد مغزی اثر گذاشته و کودک را نسبت به افسردگی آسیب پذیر کند. ژنتیک، در برخی موارد، می تواند به افسردگی کمک کند، به ویژه اگر یک نوجوان دارای یک رابطه خونی با کسی که مشکل داشته، داشته باشد. الگوهای یادگیری تفکر منفی ممکن است منجر به افسردگی شود. اگر کودک آموخته است که بیش از احساس توانایی و یافتن راه حل ‎ها، بیشتر به منفی فکر کند و احساس ناامیدی کند، او به این شرایط آسیب پذیر است.

یک نوجوان می تواند به خاطر یکی از دلایل یا ترکیبی از این ها افسرده شود. عوامل رایج که می توانند خطر افسردگی نوجوان را افزایش دهند عبارتند از:

شکست در امتحانات فشار همسالان طرد شدن از طرف جامعه مشکلات خانوادگی عزت نفس منفی به دلیل چاقی، قلدری و غیره عمل خشونت آمیز، سوء استفاده جنسی بیماری مزمن مانند سرطان وجود سایر اختلالات روانی مانند اختلال دوقطبی، اختلالات اضطرابی، اختلالات خوردن یا اختلالات شخصیتی داشتن یک اختلال یادگیری مانند اختلال کمبود توجه / بیش فعالی (ADHD) مصرف الکل یا مواد مخدر

نوجوانانی که همجنسگرا، همجنسباز، دارای خصوصیات هر دو جنس مذکر و مونث و یا تراجنسی هستند و فاقد محیط حمایتی در محیط خانه و مدرسه هستند نیز در خطر افسردگی قرار دارند.

اما چگونه متوجه می شوید که فرزند شما از افسردگی رنج می برد؟ آیا علائمی وجود دارد که افسردگیس نوجوان را نشان دهد؟

بله، وجود دارد.

علائم و نشانه های افسردگی بالینی

مطمئناً، نوجوانان اغلب اوقات، بدخلق هستند و ممکن است احساس ناراحتی و ناامیدی هم داشته باشند. اما این احساسات تنها تا زمانیکه راه حل مشکل خود را پیدا کنند یا تا زمانی که شرایط به ایده آل برسد، ادامه پیدا می کنند. هرچند، اگر احساس ناراحتی مداوم وجود داشته باشد که حداقل دو هفته طول بکشد، می تواند باعث افسردگی بالینی در نوجوانان شود.

علائم و نشانه های افسردگی نوجوانان به شرح زیر است:

علائم – تغییرات احساسی احساس مکرر غم و اندوه، که شامل دوره های گریه است: نوجوان ممکن است بدون هیچ علت مشخصی احساسی مانند گریه کردن داشته باشد. احساس ناامیدی، پوچی یا بی هدفی احساس تحریک پذیری و خشم حتی در مسائل بی اهمیت احساس جدا شدن، چیزهایی که به نظر نمی آید مهم باشند. احساس گناه برای هر چیز که اشتباه پیش می رود. حتی برای چیزهای ساده روزمره احساس خستگی می کند. باورهای غیر معمول و توهم ها احساسات بی ارزش، افکار قابل توجه مانند “من خوب نیستم یا به درد هیچ کاری نمی خورم” یا ” بهتر است که من بمیرم” خود را سرزنش کردن و تنفر از خود ماندن در اشتباهات گذشته، بزرگ کردن آن ها و احساس گناه بیش از حد کمبود تمرکز و وضوح فکر اعتقاد بر این که آینده سخت است و ارزش زندگی ندارد. افکار مکرر خودکشی، خودکشی و تصور مرگ علائم – تغییرات رفتاری آیا بی احساس است، نشان می دهد که هیچ علاقه ای به چیزهایی قبلاً مورد علاقه اش بوده اند، ندارد. تمام اوقات، بداخلاق و برافروخته است. صرف نظر از جایی که هستند، اغلب گریه می کنند. علاقه اش به خوردن کم می شود، وزنش کم می شود. تغییر در بهداشت شخصی و ظاهری – این معمولاً بی اهمیت می شود. عملکرد تحصیلی ضعیف از اینکه همیشه خسته است، شکایت می کند، زیاد می خوابد. علاقه اش را به سرگرمی ها یا ورزش هایی که معمولاً از آن ها لذت می برده، از دست می دهد. فراموشکار: قرار ملاقات ها و برنامه ها را فراموش می کند. استفاده از الکل یا مواد مخدر تفکر آهسته، سرعت پاسخ، یا حرکات بدن آهسته تر شکایت از درد در بدن دوری از رویدادهای اجتماعی، حتی دوستان افزایش فوران خشم؛ برخی از نوجوانان ممکن است بیشتر تهاجمی تر و خشمگین تر باشند. به خودش صدمه وارد کرده یا درباره صدمه زدن به خود صحبت می کند. برنامه ریزی یا تلاش برای خودکشی دارد.

اگر فرزند شما هر یک از این علائم را نشان می دهد، در اسرع وقت به دنبال کمک گرفتن از پزشک باشید. هنگامی که علائم شدید می شوند، خطر نیز افزایش می یابد. نوجوانان مبتلا به افسردگی در معرض خطرهای اشاره شده در زیر هستند:

ایجاد مشکل در مدرسه سوء مصرف مواد اختلالات تغذیه ای اعتیاد به اینترنت صدمه به خود رفتار بی ملاحظه، به ویژه اگر آن ها یک ماشین را رانندگی کنند. خشونت خودکشی کردن

اگر شما فکر می کنید که یک نوجوان افسرده در خطر صدمه زدن به خودش یا شخص دیگری است، بلافاصله با خدمات اضطراری تماس بگیرید. اگر مطمئن نیستید که آیا نوجوان فقط “یک نوجوان است” است یا افسرده است، با یک متخصص بهداشت روان آشنا شوید.

تشخیص افسردگی نوجوان

افسردگی توسط یک روان درمانگر آموزش دیده یا روانپزشک تشخیص داده می شود، که یک ارزیابی روانشناختی کامل نوجوان را انجام می دهد. ارزیابی شامل گفتگو با نوجوان در مورد افکار، احساسات و رفتار او می شود. از نوجوان نیز ممکن است خواسته شود که یک پرسشنامه را برای کمک به مشخص کردن عامل یا مسئله مهمی که موجب افسردگی شده است، پر کند.

روانپزشکان معمولاً از معیارهای تشخیصی استاندارد برای افسردگی استفاده می کنند و به دنبال وجود علائم خاصی هستند که باید حداقل دو هفته طول بکشد.

برچسب ابتلا به افسردگی یا سایر اختلالات روانشناختی، می تواند پذیرش این مسأله را که فرزندشان ار افسردگی رنج می برد را برای والدین دشوار کند.

اما افسردگی چیزی نیست که در مورد آن شرمنده بود یا خجالت کشید. این یک وضعیت پزشکی و نه نقص در کودک است. به خاطر داشته باشید که نادیده گرفتن علائم افسردگی در نوجوانان به علت ترس از تمسخر یا انتقاد به کودک بیشتر آسیب می رساند. دریافت درمان مناسب برای کودک، آن ها را در مسیر بهبودی قرار داده و به او برای داشتن زندگی طبیعی کمک می کند.

درمان افسردگی در نوجوانان

فرد مبتلا به افسردگی ممکن است همه امیدش را از دست بدهد و احساس کند که هیچ راهی وجود ندارد. اما این درست نیست. افسردگی در نوجوانان می تواند با کمک از درمان و دارو در برخی موارد درمان شود.

همانطور که در اکثر اختلالات روانشناختی دیده می شود، درمانی به یک اندازه برای همه وجود ندارد. در اغلب موارد، روش آزمون و خطا (در حالی که از ایمنی و رفاه بیمار اطمینان وجود دارد) برای تعیین گزینه مناسب درمان برای بیمار استفاده می شود.

1. روان درمانی / مشاوره

اکثر موارد افسردگی با کمک روان درمانی یا مشاوره درمان می شوند که شامل جلسات برنامه ریزی شده و به موقع با یک روانپزشک یا روان درمانگر واجد شرایط در یک سری جلسات است. در صورت افسردگی شدید، نوجوان ممکن است حداقل سه بار در هفته نیاز به مشاوره داشته باشد. نوع درمان همچنین می تواند بسته به مسائل اصلی که باعث بیماری شده است متفاوت باشد.

رایج ترین گزینه، صحبت درمانی است که در آن نوجوان می تواند در مورد افکار، احساسات و اعمال خود در یک محیط امن صحبت کند. صحبت درمانی به نوجوانان اجازه می دهد که مشکلی را به شکل عینی در نظر بگیرند و آن را بدون اینکه در آن غرق شود، حل و فصل کنند. اگر صحبت درمانی موثر نبود، شما نیز ممکن است هنر درمانی، گِل درمانی، شِن درمانی و بازی درمانی را امتحان کنید. درمان رفتاری- شناختی یکی دیگر از روش های درمان است که بر جایگزینی الگوهای تفکر منفی با افکار مثبت و احساسات خوب تمرکز دارد. این نوع درمان به مقابله با افکار ناسالم که در نهایت ممکن است منجر به افکار خشونت آمیز یا آسیب زدن به خود باشد، کمک می کند. روانپویایی یا سایکو دینامیک همچنین می تواند با تمرکز بر آنچه که در روان فرد اتفاق می افتد، برای مقابله با تنش های داخلی مانند استرس، اضطراب و ترس در درمان افسردگی کمک کند. درمان حل مسأله کمک می کند تا نوجوان راه های بهتری برای مقابله با موقعیت های استرس زا پیدا کنند. همچنین در پیدا کردن راه هایی برای مقابله با از دست دادن یک عزیز، جدایی والدین یا سایر دوره های گذرا کمک می کند.

چگونه مشاوره کمک می کند

شناسایی علل افسردگی تغییر افکار ناسالم به افکار سالم تعیین اهداف واقعی بررسی روابط و تجربیات یافتن راه های بهتر برای مقابله با مشکلات پیدا کردن دوباره احساس کنترل و شادی یاد گیری وفق شدن با شرایط دشوار یا بحرانی

هر کسی ممکن است با روان درمانی راحت نباشد زیرا این نوع از درمان، باعث باز شدن موضوعات و مسائل حساس شده که احساسات مختلف را تحریک می کند. در برخی موارد، روان درمانی به تنهایی برای درمان افسردگی کافی نیست. ترکیبی از درمان و داروها می تواند باعث کاهش افسردگی شود.

2. دارو درمانی

اگر نوجوان به علت تغییرات شیمی مغز یا عدم تعادل هورمونی، به شدت افسرده است، دارودرمانی نیاز است. داروهای تجویز شده عبارتند از:

I.مهارکننده های بازجذب سروتونین انتخابی (SSRI)

SSRI ها، با افزایش سطح سروتونین در مغز عمل می کنند. آنها داروهای تجویز شده برای درمان افسردگی در نوجوانان هستند و عوارض جانبی کمتری دارند. در حالیکه در مورد عقیده مبنی بر اینکه سطوح پایین سروتونین می تواند باعث افسردگی شود، اختلاف نظر وجود دارد، اعتقاد بر این است که آزاد سازی این هورمون ها می تواند باعث شود که فرد احساس خوبی داشته باشد. از این رو SSRIs، اولین انتخاب دارویی برای افرادی است که با افسردگی مبارزه می کنند.

SSRIs تأیید شده برای نوجوانان شامل:

سیتالوپرام) لگزاپرو، نکسیتو( پاروکستین(پاکسیل، لپارکس) فلوکستین (پروزاک، پرودف، تریزاک) سرترالین(آدرتا، ژلفت) فلووکسامین (لووکس، فلووکسین)

عوارض جانبی رایج SSRI ها عبارتند از اسهال، تهوع، سردرد و مشکلات جنسی.

مهارکننده های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین انتخابی (SNRI)

SNRI ها با جلوگیری از جذب نوروترانسمیترهای سروتونین و نوراپی نفرین عمل می کنند که خلق و خوی خوب را تنظیم می کنند. SNRI تأیید شده عبارتند از:

دولوکستین (سیمبالتا) ونلافاکسین (وِنلور XR، اِفِکسور)

عوارض جانبی رایج SNRI شامل بی خوابی، تهوع و استفراغ، یبوست، سردرد و اضطراب است.

II.داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (TCAs)

یکی از اولین داروهای ضد افسردگی، TCA ها از دهه 1950 برای درمان افسردگی استفاده شده است. این ها مانند SSRIs و SNRI ها، با جلوگیری از بازجذب هورمون های سروتونین، نوراپی نفرین و دوپامین، عمل می کنند. هرچند، از TCA ها به علت اثرات جانبی متعدد از جمله یبوست، سردرد، تاری دید، خشکی دهان، خشکی چشم، اختلال در تمرکز، سرگیجه، خستگی و تشنج در میان دیگران اجتناب می شود.

معمولاً TCAs تجویز شده عبارتند از:

دزیپرامین (نرپرامین) آموکساپین (دملکس) ایمیپرامین (دپزونیل، تفرانیل) آمیتریپتیلین (آمیتون، آمیترول) نٌرتریپتیلین (پاملر، نتری، پِریمکس) مپروتیلین (دپریلپت) دٌکسِپین (دکسین) تریمیپرامین (سرمونتیل)

III. مهار کننده های مونوآمین اکسیداز (MAOIs)

اولین نوع داروهای ضد افسردگی تولید شده، MAOI ها به دلیل حداقل عوارض، خطر تداخلات دارویی منفی و محدودیت غذایی مرتبط با آن ها تجویز می شوند. MAOI ها، با شکستن یک آنزیم بنام مونوآمین اکسید، سطح سروتونین، نوراپی نفرین و دوپامین را افزایش می دهند.

عوارض جانبی این دارو شامل ضعف، افت فشار خون، خستگی، سردرد، افزایش وزن و ناتوانی جنسی است. MAOIs تجویزی عبارتند از:

ایزوکربوکسازید (مارپلان) رازاگیلین (آزیلکت) ترانیلسیپرومین (پارنات) فنلزین سولفات (ناردیل( سِلِژیلین (زلاپاریا الدپریل)

توجه: MAOI ها همچنین حاوی هشدار های دارویی (هشدار در داخل یک جعبه سیاه) هستند که می توانند افکار و تمایلات خودکشی در کودکان، نوجوانان و بزرگسالان را افزایش دهند.

توجه داشته باشید که داروهای ضد افسردگی داروهای تجویزی هستند که باید تحت نظر یک متخصص روانپزشک استفاده شوند. اطمینان حاصل کنید که نوجوان از دوزهای تجویز شده این داروها برای مدت توصیه شده، استفاده می کند.

3. ورزش و استراحت

برنامه روزانه تمرینات و استراحت مناسب می تواند در درمان سریعتر افسردگی کمک کند. تحقیقات می گویند که ورزش منظم می تواند سبب آزاد شدن اندورفین ها شود که مواد شیمیایی خوب یا شاد در مغز هستند و باعث بهتر شدن خلق و خو می شوند. بهداشت مناسب خواب نیز می تواند به تنظیم خلق و خوی نوجوان کمک کرده و کمک می کند که خستگی و خشم را در خلوت داشته باشد.

اگر کودک در خطر صدمه زدن به خود و یا آسیب دیگران باشد، ممکن است مجبور به بستری شدن باشد و تحت نظر قرار گیرد تا خطر کاهش یابد.

الزامات درمان باید با مراقبت شما و تصمیم به بیرون آمدن فرزند از شرایط حمایت شود.

مقابله با افسردگی

دیدن فرزند نوجوان شما که از افسردگی رنج می برد آسان نیست. در حالیکه شما نمی توانید باعث شوید که آن ها احساس راحتی در طول شب داشته باشند، می توانید تحملشان را در زندگی، با آموزش تکنیک های مقابله ای بالا ببرید. گام اول این است که بچه را برای رفتار و دیدگاهش قضاوت نکنید. افسردگی، تقصیر نوجوان شما نیست.

نوجوان خود را تشویق کنید:

دوست پیدا کنید و روابط سالم را در خانه و مدرسه حفظ کنید. بهترین روش برای یادگیری آن ها، وجود یک مدل نقش خوب است. ورزش منظم داشته و فعال باشید. آن ها را تشویق کنید که در ورزش مدرسه شرکت کنند یا فعالیت هایی را انجام دهند که آن ها را از لحاظ جسمی فعال نگه دارد. اگر چیزی آنها را رنج می دهد، با شما صحبت کنند. نوجوانان در مورد احساسات خود تردید دارند، اما احساسات خود را بروز نمی دهند که این می تواند بزرگ شده و شرایط را بدتر کند. اهداف و انتظارات واقع گرایانه داشته باشید. آسانتر است که زمانیکه مسائل به این زودی بهتر نمی شوند، ناامید شویم . در چنین زمان هایی، به حمایت از آن ها ادامه دهید. به وقتشان نظم دهید. آن ها هنگامیکه کارها را به سرانجام می رسانند، احساس بهتری خواهند داشت. با دقت در انتخاب مسئولیت ها و تعهدات برای آن ها، زندگی را ساده کنید. یک مجله اختصاصی داشته باشید که در آن، آن ها بتوانند در مورد افکار و احساسات خود که با چنین افکاری شناخته می شوند، بنویسند. این به آن ها در درک الگوی فکری بهتر کمک خواهد کرد. از نوجوانانی که با افسردگی مقابله کرده یا در حال مقابله با افسردگی هستند، حمایت کنید. اگر در محل زندگی شما یک گروه پشتیبانی وجود داشته باشد، آن ها نیز می توانند به آن بپیوندند.

مشاهده افسردگی در فرزندتان می تواند برای شما دلهره آور باشد. شما ممکن است احساس گناه کنید که تلاش نکردید از این وضعیت جلوگیری کنید. ولی…

آیا می توان از افسردگی جلوگیری کرد؟

به طور کلی امکان جلوگیری از افسردگی وجود ندارد، زیرا گاهی اوقات عوامل بیولوژیکی هستند که در آن نقش دارند. هرچند، می توانید با اطمینان از اینکه کودک در یک محیط سالم رشد می کند، غذای سالم می خورد و سبک زندگی سالم را در پیش دارد، خطر ابتلا به بیماری را کاهش دهید. هرچند، دوران کودکی شاد، به طور کامل خطر افسردگی را کاهش نمی دهد.

افسردگی یک مسئله جدی است که می تواند زندگی نوجوان شما را به نحوی قابل توجه تحت تأثیر قرار دهد. چگونگی برخورد با وضعیت پزشکی، می تواند در خروج هرچه سریعتر کودک شما از این شرایط و برخورداری از یک زندگی سالم، تأثیر مستقیم داشته باشد. افسردگی را حق نوجوان ندانید، زیرا این امر نه تنها روی دیدگاه نوجوانان در زندگی تأثیر می گذارد بلکه ممکن است او را در معرض خطر واکنش شدیدی قرار دهد.

برای پدر و مادر، داشتن یک نوجوان افسرده آسان نیست. برای صحبت با درمانگر کودک خود برای گرفتن جواب، تردید نکنید و برای کمک به وضع فرزندتان، به یک گروه حمایتی بپیوندید.

به یاد داشته باشید که اگر شما به کمک نیاز دارد، از آن بهره خواهید برد. آیا هرگونه پیشنهاد یا نکته ای در مورد چگونگی مقابله با افسردگی نوجوان دارید؟ آن ها را در بخش نظرات ما به اشتراک بگذارید.