تا به دنیا آمد.


تا به دنیا آمد.

تا به دنیا آمد این زشت نحیف این سیه طفل نگون بخت و پلید این همان بد نام بد روی کثیف انسان بمرد ناجوان مردان این برزن به روی هر که بود از مرد و زن بستند راه راه انسانیت و مردی فتوت را نا جوانانیشاعر:علی صانعی

تا به دنیا آمد این زشت نحیف
این سیه طفل نگون بخت و پلید
این همان بد نام بد روی کثیف
انسان بمرد
ناجوان مردان این برزن به روی هر که
بود از مرد و زن بستند راه
راه انسانیت و مردی فتوت را
نا جوانانی که از آیین و کیش
رستم دستان بس دورند
نی نبردند بویی از انسانیت آنها
ار خوراکی بود، دیگر هیچ
چیزکی، چیزی، غذای اندکی
ور غذای اندکی بودی، دیگر هیچ
گر که رستم جای آنها بود
جدا از جنگ نرم و سخت
به یک ضربه بزد بر گردن دشمن
بصد قطعه بشد دشمن
نی نبردند بویی از انسانیت آنها
ببردند هر یکی یک مضرب از 50 تریلیون را
یکی 300 یکی 600 یکی دسمزد 800 سال یک آدم
یکی اموال این ملت یکی کل خزاین را
تا به دنیا آمد این طفل نحیف
کودک 6 ساله ای بر شیشه زد
آقا!
سر تکان دادم
هی! شما! آقا!
کسی هست پشت این شیشه که میسوزد دست هایش
ز بس که توی این سرما بزد بر شیشه ها دائم
که تا یکدم یکی یک گل ز او بستاند و گرمتر کند دستش ب پولی سبز
هی! شما! آقا!
سر تکان دادن برایش آب و نان نیست
هی! برو، اینجا نمان، هی! با توام
زینها شنیدست بار ها لکن دگر
سِر گشته گوش (ه)ایش ز سرمای زمستان
تا به دنیا آمد این طفل نحیف
گل و بنگ و افیون
به ثمن بخس بدادند بر ما
چه کسی میداند؟ شایدم یارانه
روی تریاک و حشیش و شیره
بیشتر می آید.
تا به دنیا آمد این طفل نحیف
دفترم را بستم
او غلط کرد به دنیا آمد.


حتما بخوانید: سایر مطالب گروه شعرنو

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!


منتخب امروز

بیشترین بازدید یک ساعت گذشته


تصاویر جنجالی ترانه علیدوستی روی تخت بیمارستان پس از انتشار خبر بیماری + عکس