اتیسم در خود ماندگی در مهارت های ارتباطی و روابط اجتماعی است

به گزارش خبرگزاری مهر و به نقل از روابط عمومی اداره کل آموزش و پرورش استان کردستان، خلیل رنجبر با اشاره به اینکه ۱۳ فروردین ماه به نام روز جهانی اتیسم نامگذاری شده است، اظهار داشت: اتیسم یک اختلال عصبی رفتاری پیچیده و مادام العمر است که تشخیص و انجام مداخلات به هنگام، می‌تواند نقش مؤثری در بهبود مهارت‌های کودک مبتلا ایفا کند.

وی افزود: در مدارس با نیازهای ویژه ۱۰ شهرستان در سطح استان به ۸۹ دانش آموز دارای اختلال طیف اتیسم خدمات آموزشی، پرورشی و حمایتی ارائه می‌شود و دانش آموزان مبتلا به اختلال طیف اتیسم در کنار درمان دارویی از آموزش و پرورش استثنایی درمان‌های غیردارویی مانند کار درمانی ذهنی، گفتار درمانی و بازی درمانی را نیز باید دریافت کنند.

رئیس آموزش و پرورش استثنایی استان کردستان ادامه داد: در برنامه سنجش سلامت و ارزیابی تحصیلی نوآموزان بدو ورود به دبستان سال تحصیلی جاری ۱۲ نوآموز دارای اختلال طیف اتیسم شناسایی شده و پنج نفر نوآموز پیش دبستانی نیز در برنامه سنجش سلامت نوآموزان پیش دبستان مبتلا به اختلال طیف اتیسم تشخیص داده شدند.

رنجبر یادآور شد: با تشخیص زود هنگام این اختلال در کودک که از سنین زیر سه سال آغاز می‌شود، می‌توان از برنامه‌های درمانی مؤثرتر و مداخله بهنگام برای کمک به آنان بهره برد در صورت عدم درمان، بیماری پیشرفت خواهد کرد و در ۵۰ درصد موارد موجب عقب ماندگی ذهنی می‌شود.

وی با بیان اینکه اتیسم درمان قطعی ندارد و بخش اعظم درمان در اجتماع و در رفع ضعف مهارت‌های اجتماعی است، بیان کرد: کودکان اتستیک به مداخلات کمکی و آموزش‌های زود هنگام نیاز دارند و اطلاعات علمی نشان می‌دهد اگر اختلال اتیسم زود تشخیص داده و از دو سالگی آموزش‌های لازم آغاز شود قابل بهبود است.

رئیس آموزش و پرورش استثنایی استان کردستان در ادامه گفت: میزان شیوع این بیماری یک در ۸۰ یا یک در ۱۰۰ است و ابتلاء به آن در پسران چهار برابر دختران است و ژنتیک مهمترین عامل در ابتلاء به آن است و در واقع ناآگاهی خانواده‌ها و جامعه از این بیماری و عدم اطلاع رسانی مناسب در این زمینه موجب شده تا بسیاری از این کودکان در زمان طلایی درمان شناسایی نشوند.

رنجبر اظهار داشت: به منظور تشخیص زود هنگام این اختلال، علائم و نشانه‌های هشدار دهنده زیادی وجود دارد، اما به طور معمول اختلالات حول مهارت‌های اجتماعی، مشکل گفتار و زبان، مشکلات ارتباطی غیرکلامی و رفتارهای انعطاف ناپذیر است و اگر در سنین پایین به فکر درمان این اختلال نباشیم، در سنین بالاتر هزینه‌های زیادی به دولت و جامعه تحمیل می‌شود.