جُز حِلوای خاله کلثوم

حلوای گردو که در زبان محلی به آن «جُز حِلوا» گفته می‌شود، شیرینی سنتی است که در روز قبل از عید نوروز اهالی روستا‌های غرب استان گلستان می‌پزند و به عنوان مژده آمدن عید در میان همسایگان و اقوام خویش پخش می‌کنند.
مردم این منطقه اعتقاد دارند که با شیرین شدن دهان زندگان به نیت اموات، درگذشتگان هم شیرین کام خواهند شد.
خاله کلثوم، زن روستایی پر تلاش گلستانی است که ۳۰ سال است طبق سنت هر ساله یک روز قبل از عید نوروز جُز حِلوا می‌پزد.
این حلوا با گردو، برنج، شکر، آب و روغن درست می‌شود؛ به طوری که ابتدا برنج شسته شده را با مغز گردو در سیر کو یا همان هاونگ چوبی می‌کوبند و سپس در روغنی که به نیت ۱۴ معصوم و اموات آن خانه در ماهیتابه ریخته شده، می‌پزند. این نیت از آنجاست که بوی این حلوا به اموات خواهد رسید. حلوا را با راکْرَن هم می‌زنند تا آماده شود و بعد با تاس (کاسه فلزی) آن را در مجمعه صاف و یک دست می‌کنند. برای پخش کردن حلوا آن را کِشتا (گرد) می‌کنند و در ظرف چیده تا به هر یک از همسایگان یک کشتا حلوا بدهند.