جناب بی بی سی شما خونت را کثیف نکن

به گزارش جام نیوز، انتشار نسخه‌ای از سرود مشهور 'ای ایران' با شعری در مدح ایران اسلامی یادآور لحظه ای تلخ در حافظه تاریخی بی بی سی فارسی شد.

این رسانه محافظه کار که به بهانه بیطرفی، مواضع پنهان خود را از زبان این و آن منتشر می کند، مدعی شد: انتشار نسخه‌ای از سرود مشهور 'ای ایران' با شعری در مدح ایران اسلامی توسط آستان قدس با انتقادهای گسترده در شبکه های اجتماعی روبرو شده و بعضی گفته اند نباید از نمادهای ملی برای اهداف سیاسی استفاده کرد.

استناد بی بی سی به شبکه های اجتماعی روی دیگری هم داشت که تنها بررسی یک رشته توئیت واقعیت های دیگری برخلاف این ادعاها را نشان می دهد.

فرید ابراهیمی نوشت: بی بی سی بی بی سی میگه: سرود "ای ایران" صلح آمیزه ولی ج.ا میخواد اون رو به ستیزه جویانه تغییر بده. - مرحوم حسین گل گلاب گفته وقتی دیدم یک نظامی انگلیسی در تهران به صورت افسر ایرانی سیلی زد با بغض‌ این شعر را سرودم. پس این سرود هر جوری باشه ضدانگلیسیه. تو خونت رو کثیف نکن جناب بی بی سی!

ذیل این توئیت، کاربران دیگری هم واکنش مشابهی داشتند.

مرور نظرات غیرتکراری چند کاربر تنها ذیل همین پست:

سرباز صفر: با فرزندان ابلیس صلح کنیم، مگه داریم، مگه میشه؟!

محمدرضا فتحی نجفی: البته این دلیل نمیشه که من بی‌شرف نباشم! امضاء: بی‌بی‌سی.

کاربری با نام فریاد: اصلا صلحی بین انسان و شیطان شرور اتفاق می افتد. هرگز. انگلیس و بی بی سی شر مطلق اند و هر جا باشند آنجا میشود مرکزجنایت، فریبکاری، حیله گری، تفرقه و....

بیژن مازیاری کارتونیست موفق کشورمان هم نوشت: "ای دشمن ار تو سنگ خاره ای من آهنم" بعد اشغال ایران خطاب به انگلیسی ها و آمریکایی ها و روس ها نبوده مگه؟

بی بی سی در بخش دیگری از گزارش خود با اشاره به تاریخچه این شعر و سانسور علت سرودن آن نوشت: بیش از ۷۵ سال پیش، حسین گل گلاب شعر سرود 'ای ایران' را نوشت و روح الله خالقی آهنگش را ساخت.

شعر و سروده "ای ایران" دقیقا واکنش شاعر به اشغال نظامی انگلیس، آمریکا و روسیه در جنگ جهانی دوم و دوران سلطنت رضاشاه است.

وبسایت ویکی پدیا درباره آن نوشته است: بنابر روایتی پس از جنگ جهانی دوم و اشغال ایران توسط قوای روس و انگلیس و آمریکا در سال ۱۳۲۳، یک روز زمانی که گل‌گلاب از خیابان هدایت رد می‌شده‌، متوجه حرکات دور از نزاکت بعضی از سربازان خارجی با مردم می‌شود. به انجمن موسیقی ملی در خیابان هدایت می‌رود و با ناراحتی این جریان را برای روح‌الله خالقی تعریف می‌کند. خالقی بسیار متأثر می‌شود. این موضوع انگیزه‌ای می‌شود تا خالقی آهنگی بسازد و گل‌گلاب شعرش را بنویسد.

بنابراین بدیهی است بازخوانی و تکرار آن توسط آستان قدس واکنش و ناراحتی این رسانه را در پی داشته باشد.

115