سودای رئیس جمهورسازی در زمانی که آب سربالا می رود

تهران- ایرنا- مخالفان روحانی که در گود رقابت های انتخاباتی بارها نتیجه را به وی و هوادارانش واگذار کرده اند، به نابسامانی و نارضایتی های موجود به چشم فرصتی برای دیدن چهره یا چهره های همسو و مطلوب خود در راس دستگاه اجرایی می نگرند.

به گزارش گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری ایرنا، جد و جهد شماری از نمایندگان مجلس برای جمع آوری امضا جهت استیضاح «حسن روحانی» خبری بود که دیروز روی خط یکی از خبرگزاری ها قرار گرفت.
شمار این امضاها هر چند از 13 عدد فراتر نرفت ولی امروز بسیاری از مطبوعات و رسانه ها، گفت وگوهایی را با متقاضیان استیضاح در کنار تحلیل و دیدگاه های گوناگون در این زمینه منتشر ساختند. استیضاح طلبان دیروز از 14 محوری خبر دادند که از دید آنان می تواند دلایلی برای توقف کار دولت دوازدهم باشد.
بر اساس مواد 88 و 89 قانون اساسی، حدنصاب لازم برای طرح سوال از رئیس جمهوری امضای یک چهارم نمایندگان مجلس است و استیضاح نیز با موافقت یک سوم آنان امکانپذیر خواهد بود.
تلاش 13 نماینده برای همراه سازی سایر بهارستان نشین ها طبیعتا حمایتی را میان امیدی های مجلس برنمی انگیخت. البته در تیرماه امسال شایعاتی درباره تکاپوی برخی از اعضای همین فراکسیون برای سوال یا استیضاح روحانی به راه افتاده بود.
نکته قابل تامل اینکه کسی از مستقلین یا ولایی های مجلس نیز در چارچوب فراکسیونی حاضر به همراهی با طرح مزبور نشد و عملیات سیاسی منتقدان سرسخت رئیس جمهوری در مجلس در همان گام اول به بن بست رسید.
اوایل شهریورماه امسال بود که طرحی با امضای گروهی از نمایندگان باعث شد تا روحانی برای پاسخگویی به پنج پرسش آنان در بهارستان حاضر شود. سیاست ارزی دولت، نحوه مبارزه با قاچاق کالا و ارز، رفع بیکاری، رشد اقتصادی و تحریم های بانکی موضوع پرسش هایی بود که مطرح شد و البته پاسخ های روحانی در چهار مورد نخست برای سوال کنندگان قانع کننده نبود.
پس از آن بود که برخی از منتقدان دوآتشه روحانی موضوع ارجاع سوال از رئیس جمهوری به قوه قضاییه را دنبال کردند که البته راه به جایی نبرد. موضوع جالبی که در اظهارات یکی از امضاکنندگان درخواست استیضاح به چشم می خورد این بود که اساسا بانیان این طرح به دنبال اثبات عدم کفایت سیاسی رئیس جمهوری نبوده اند و تنها قصد سوال از روحانی را داشته اند.
این نماینده مجلس در گفت وگو با یکی از روزنامه ها اذعان داشت، نمایندگان پیش از این و در قضیه ارجاع سوال از رئیس جمهوری به قوه قضاییه با منع رهبری مواجه شده و از فرمان رهبری اطاعت کرده اند.
پیش از این و در اوج اختلافات مجلس با قوه مقننه (آذرماه 91)، فرمان رهبری به عنوان نقطه پایان درخواست نمایندگان نهم برای احضار «محمود احمدی نژاد» به مجلس عنوان شده بود.
در همین پیوند، توئیت یکی از چهره اصلاح طلب درباره اقدام اخیر استیضاح طلبان بازتاب زیادی یافت. به گفته وی آنان را از استیضاح وزرا منع کرده اند و حالا به دنبال استیضاح رئیس جمهور رفته اند.
اقدام اخیر این نمایندگان حتی بازخوردهایی منفی را از سوی طیفی از تحلیلگران و رسانه های اصولگرا به دنبال داشت تا جایی که برخی عنوان کردند فرایند استیضاح به نوعی می تواند راه گریز دولت از مسوولیت اوضاع کنونی باشد و هواداران اصلاح طلب روحانی را نیز از هزینه های حمایت از وی برهاند.
بخش عمده انتقادات به 13 نماینده استیضاح طلب اما به واسطه تلاش آنان برای موج سواری روی نابسامانی و نارضایتی های موجود صورت گرفت.
از این منظر، در شرایطی که کشور درگیر مشکلات متعدد اقتصادی و فشارهای سنگین خارجی است، حاشیه سازی و تلاش برای برهم زدن تمرکز و تحلیل بردن توان دولت و مسوولان اجرایی با هیچ منطقی جز فرصت طلبی سیاسی مخالفان روحانی سازگار نیست.
مخالفان در حالی دولت را مقصر اوضاع قلمداد می کنند و از ضرورت توقف سیاست های کنونی سخن می گویند که خود در شکل گیری این اوضاع نقش داشته و برای برونرفت از شرایط پرچالش برنامه و جایگزین عملی و عقلانی ارائه نمی دهند.
امتناع شمار قابل توجهی از منتقدان دولت از همراهی با طرح شکست خورده استیضاح، علاوه بر اینکه نشانه عدم پذیرش این اقدام در جامعه و فاصله بسیار آن از منطق سیاسی و اقتضائات حال حاضر کشور است، نشان از انفکاک اولویت های این طیف دارد به نحوی که به نظر می رسد منتقدان در حال حاضر روی زمین زدن لوایح FATF تمرکز کرده اند و قصد ندارند آتشبار رسانه ای و تبلیغاتی خود را از این هدف به تلاشی موهوم تغییر دهند.
واکاوی اظهارات برخی از بانیان و طرفداران استیضاح نکات دیگری را نیز در این زمینه به دست می دهد. یکی از نمایندگان استیضاح طلب در گفت وگو با رسانه ها علنا مکنونات قلبی خود را برای کنار زدن روحانی بیان داشته و نامزد رقیب وی در انتخابات سال 92 و نیز 96 را به عنوان گزینه مورد نظر جانشینی رئیس جمهوری عنوان کرده است.
چنین اظهارنظرهایی در کنار گسترش فعالیت های رسانه ای شهردار سابق تهران که اخیرا در برنامه ای تلویزیونی تریبونی برای دفاع از کارنامه دوازده ساله یافته و مسوولان خلف خود را متهم به دروغگویی و زد و بند ساخته نشان از تکاپویی زودهنگام برای انتخابات 1400 دارد.
استیضاح طلبان در حالی مشکلات اقتصادی مردم و بی آب و نانی آنان را برای کنار زدن روحانی از ریاست جمهوری بهانه می کنند که عملا چشم بر این مشکلات بسته اند و ورای گرفتاری های معیشتی و فشارهای سنگین دشمنان خارجی به رقابت های سیاسی بر سر کسب زمام دستگاه اجرایی برای حدود دو سال دیگر چشم دوخته اند.
این در شرایطی است که بسیاری واگذاری نتایج رقابت های انتخابات ریاست جمهوری سال 96 را بزرگترین شانس نامزدهای رقیب روحانی می دانند که در دشوارترین موقعیت اداره اجرایی کشور از زیر بار سنگین این مسوولیت در امان مانده اند.
پژوهش**9279

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه دولت

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!