اختلاف بین ترامپ و جمهوری‌خواهان چگونه به اوج رسید؟

خبرگزاری تسنیم: نشریه آمریکایی نیویورک‌تایمز در گزارشی نوشت اختلافات بین دونالد ترامپ و جمهوری‌خواهان به اوج رسیده و حتی مشاوران و نزدیکترین حامیان وی نیز از تصمیماتش ناراضی هستند.

آن‌ها بر این باورند که خروج آمریکا از سوریه و افغانستان به یک فاجعه منجر خواهد شد؛ معتقدند کره شمالی قابل‌اعتماد نیست؛ می‌گویند داعش هنوز یک تهدید جدی برای آمریکاست؛ روسیه را بد مطلق و ناتو را خوب مطلق قلمداد می‌کنند...، اما مشکلشان این است که رئیس‌جمهور آن‌ها نظر متفاوتی دارد.

دونالد ترامپ کمی بیش از دو سال از دوران ریاست جمهوری خود را پشت سر گذاشته و به نوشته نشریه آمریکایی نیویورک تایمز، وی طی این مدت هیچ‌گاه به اندازه امروز با جمهوری‌خواهان اختلاف نداشته است. در روز‌های اخیر حتی مشاوران و نزدیکترین متحدان ترامپ نیز دیدگاه‌های او در حوزه سیاست خارجی را به چالش می‌کشند و به نظر می‌رسد ابایی از کنار گذاشته شدن توسط ترامپ ندارند.

نارضایتی روزافزون جمهوری‌خواهان از سیاست‌های ترامپ وقتی آشکارتر شد که «سناتور میچ مک‌کانل» رهبر جمهوری‌خواهان سنا که شاید بتوان وی را مهم‌ترین شریک سیاسی ترامپ در کنگره آمریکا نامید، ضمن انتقاد شدید از تصمیم ترامپ برای خارج کردن نیرو‌های آمریکایی از سوریه و افغانستان، اقداماتی را برای جلوگیری از اجرای این تصمیمی کلید زد.

سناتور مک‌کانل طرح خود برای جلوگیری از خروج نیرو‌های آمریکایی از سوریه و افغانستان را روز سه‌شنبه به کنگره ارائه داد و درست در همان روز گزارش ارزیابی اداره اطلاعات ملی آمریکا از تهدید‌های خارجی پیش روی این کشور نیز در کنگره قرائت شد، گزارشی که فاصله زیادی با دیدگاه‌های ترامپ داشت.

در این گزارش به مواردی همچون برنامه هسته‌ای کره شمالی، احتمال انجام عملیات‌های تروریستی جدید از سوی داعش و نیز احتمال دخالت روسیه در انتخابات آمریکا اشاره شده، اما جالب اینجاست که کارشناسان امنیت ملی آمریکا هیچ بخشی از این گزارش را به بحث در مورد ضرورت احداث دیوار در مرز مکزیک -که اولویت اصلی ترامپ در حوزه امنیت به شمار می‌رود- اختصاص نداده‌اند تا مشخص شود ارزیابی‌های آن‌ها تا چه حد با رئیس‌جمهورشان تفاوت دارد.

برخی تحلیل‌گران می‌گویند متحدان ترامپ نه‌تن‌ها به تصمیمات و رویکرد‌های او اعتراض دارند، بلکه شیوه اعلام این تصمیمات را نیز برنمی‌تابند، زیرا ترامپ به جای اینکه ابتدا متحدانش را در جریان تصمیمات جدید قرار دهد و افکار عمومی را آماده پذیرش سیاست‌هایش کند، تصمیمات خود را به‌طور کاملاً ناگهانی و از طریق توییتر منتشر می‌کند.