کوکتل خیابانی و کیروش

گزارش چلچراغی از بازی ایران عمان

اردلان حسین‌آبادی

بیرانوند!

شنیدید می‌گن فلان جا خاکش بگیره؟ ایران هواش اینجوریه. مثلا همین کیروش که اومد ما رو حرفه‌ای‌تر کنه -که کرده‌ها- ولی از اون طرف خودش غیرحرفه‌ای‌تر شده و نیاز به کمک داره. اینکه می‌گن کمال همنشین در فلانی اثر کرد همینه! من نمی‌دونم چرا کیروش وقتی تیم خودش بازی داره و سرش گرمه باید یهو بیاد باز گیر بده به برانکو و بگه چرا چند ماه پیش با هواپیمای کلاس یکم رفتید ژاپن و حسابی حال کردین، که حالا ما اینجا به جاش بی آب و دونه بمونیم؟ ما که نفهمیدیم آخرش کیروش منظورش کیا بودن که گشنه‌اند و غذا ندارن!؟ ولی خیابانی گویا خوب زود فهمید، که طبیعیه چون زبونش خوبه و مثل من فلک زده نیست، که فارسی رو هم به زور حرف می‌زنم و می‌فهمم!

الانم که همه چی افتاده گردن مترجم و نه کیروش گناه کاره نه خیابانی، بهتره بپیچیم به پر و پای این مترجم که با نابلدیش یه ملت رو بر آشفته کرد! کلا تو ایران مهم اینه که کی حرف آخر رو می‌زنه! هرکی حرف آخر رو بزنه همه سمت اون می‌رن. اولش همه شدیم دشمن کیروش و بعدش شدیم دشمن خیابانی! بگذریم! ولی انصافا این اخلاق هول‌هولکی‌مون رو بذاریم کنار که مثل آقا کارلوس و آقا جواد حاشیه‌ساز نشیم.

اون بیرانوندی که اول متن نوشتم رو یادتونه؟ نوشتم که حقم بهش رو ادا کنم. دیروز دقیقه 1 مجید حسینی لطف کرد به عمانیا یه پنالتی رو کادو پیچ شده تحویل داد! بچه 6 ماهه که می‌گن اینه. یکی نیست بگه مرد حسابی آخه دقیقه 1؟ این همه وقت داری بابا! اگه بیرانوند نبود و این پنالتی رو نمی‌گرفت، می‌دونی به چه خفتی می‌افتادیم؟ شک ندارم این عمانیا می‌رفتن زن و بچه‌شون رو هم می‌آوردن و همگی با هم تو محوطه جریمه می‌خوابیدن و همون بلایی که خودمون سر اسپانیا و پرتغال آوردیم رو سر ما می‌آوردن و مگه می‌شد دیگه بهشون گل بزنی؟

خداروشکر بیرانوند هنوز تو جو گرفتن پنالتی رونالدو بود و این رو هم گرفت! من جای کیروش بودم خشکه باهاش حساب می‌کردم، چون خیلی بد می‌شد بعد از اشکای خیابانی تیمش حذف بشه! امروز تیم خوب بازی کرد. اتفاق خوشحال‌کننده این بود که جهانبخش بازی خوبی کرد و گل اولمون رو هم زد! جهانبخش از اوناست که تو روز مبادا نجاتمون می‌ده و باید سر حال باشه. گل اول رو هم با سیریش بازی زد. گل دوم رو هم اشکان از رو نقطه پنالتی زد که پنالتیش رو هم طارمی‌گرفت. نکته جالب اینجا بود که سردار آزمون قبل اینکه اون یارو عمانیه دقیقه 1 بهمون پنالتی بزنه، از پشت سرش به بیرانوند با دست به سمت راست دروازه اشاره می‌کرد. این صحنه رو که دیدم اشک شوق تو چشمام حلقه بست و با خودم گفتم این اعتمادی که بین بچه‌‌ها هست از صدتا جام ارزشمندتره! –ولی جامم بگیرید انصافا- نتیجه اصلا مهم نیست و همین دوستیاست که مهمه و به یاد می‌مونه! –ولی نتیجه هم بگیرید.

حالا من که داشتم رعایت ادب می‌کردم ولی اینایی که همش می‌گن نتیجه اصلا مهم نیست حالشون خوبه؟ اصلا نمی‌فهممشون به خدا! آهان! حواسم پرت شد! بازی رو 2 هیچ بردیم که اونم به خاطر لطف بچه‌ها بود، وگرنه حداقل 5 تا بهشون می‌زدیم. رفتیم مرحله بعد و شدیم حریف چین! چینی که مربیش خیلی گردن کلفته! مارچلو لیپی رو می‌گم.

تا بازی بعد خدا نگهدارتون!

برای خواندن قسمت قبلی برید اینجا