آیا حنیف اتمر شایسته اینهمه حمایت بود؟

آیا جهاد و انقلاب و مبارزه علیه کمونیزم و فاشیزم، دروغ و بی جهت بود؟ آیا همه چیز برای آن بود تا امروز امثال آقایان در کنار یک کمونیست متعصب، تنگ اندیش، قوم گرا و متهم به جنایت قرار بگیرند؟

اگر اتمر، شایسته این میزان از کمک و همکاری و حمایت و پشتیبانی جهادی و مجاهدمآبانه است، پس مبارزه با کمونیزم نیز دروغی بیش نبود و کسانی که آن مبارزات را انجام دادند و از خون و هستی مردم افغانستان، قربانی گرفتند، باید محکوم شوند.

این در حالی است که اتمر هیچگاه از آن گذشته ننگین و نفرت انگیزش فاصله نگرفته است. همین مجاهدینی که امروز در لیست بلندبالای حامیان او در انتخابات ریاست جمهوری، حضور دارند، دیروز که اتمر مشاور امنیت ملی اشرف غنی بود، او را به حمایت از داعش، پرورش انتحاری ها، حمله به اعتراض های خیابانی و صلح آمیز جوانان و کشتار مردم در خیابان های پایتخت متهم می کردند.

از یاد نمی بریم که یکی از مطالبات محوری رهبران حزب جمعیت پس از تیراندازی مستقیم نیروهای دولتی به تظاهرات جنبش رستاخیز تغییر و به دنبال آن، حمله انتحاری به هدف قتل عام دسته جمعی رهبران حزب جمعیت اسلامی در مراسم تشییع پیکرهای قربانیان آن، برکناری بی چون و چرای حنیف اتمر بود. چگونه است که امروز یکبار دیگر همان چهره های معترض حق به جانب، پشت سر اتمر، صف می کشند و به حمایت از او، وارد کارزار انتخابات ریاست جمهوری می شوند؟

سید باقر سجادی