ترفند سیاسی امارات برای کنترل تماشاگران پرتعداد شیعه بازی ایران و عراق/بازار سیاه بلیت برای تاجران دوبی نشین و متمول دو کشور تا هزار دلار!

بازی دو تیم مدعی ایران و عراق، از نگاه رسانه های بین المللی آغازکننده بازی های بزرگ جام هفدهم است و هیچ تقابلی پیش از این در این تورنمنت تا این حد جذاب و پرمخاطب نبوده است؛ نخستین دیدار از جمع تقابل های دویل گونه فوتبال آسیا که چهره واقعی دو تیم از گروه مدعیان را عیان می کند.

به گزارش «تابناک ورزشی»؛ بلیت‌های دیدار امشب ایران و عراق در ورزشگاه آل مکتوم دوبی از یک هفته پیش به فروش رسیده و ۷۲ساعت پیش خبر رسید همه ۱۵هزار بلیت دیدار طبق پیش بینی ها تمام شده است، حال آنکه بیشتر عراقی هایی که خود را به دوبی رسانده اند، یا در این شهر ساکن هستند، نتوانستند بلیت تهیه کنند.

هواداران عراقی حاضر در امارات به نوشته رسانه های این کشور، بیش ده هزار تن هستند و اکثر آنها اکنون در بازار سیاه به دنبال بلیت بازی هستند. گزارش ها حاکی از آن است که در بازار سیاه بلیت بازی عراق با ایران به هزار درهم یعنی ۱۰۰۰دلار می رسد. تاجران زیادی از این دو کشور، عمدتا شیعه مذهب خاورمیانه، خواهان تماشای مسابقه در ورزشگاه هستند و حالا که می بینند حضور در روی سکوها برایشان امکان پذیر نیست، به بازار سیاه روی آورده اند.

نکته عجیب اینجاست که میزبان قطعا نسبت به تعداد تماشاگران استقبال کننده از این بازی اطلاع قبلی داشته است؛ اما با وجود این برای جلوگیری از تجمع بسیار شیعیان، استادیومی بزرگتر برای این دیدار مدنظر قرار نداد تا کنترل هواداران دو تیم که همیشه روابط حسنه ای با هم داشته اند، آسان تر باشد.

این در حالی است که تا اینجای رقابت ها، بیشتر استادیوم ها خالی از تماشاگر بوده و اماراتی ها حتی برای تماشای بازی تیم کشور خودشان هم ورزشگاه های کوچک را پر نکرده اند! میانگین تماشاگران این دوره تا پایان دور دوم مرحله مقدماتی زیر ۳۵درصد ظرفیت ورزشگاه ها بوده که معدلی ضعیف برای تماشای حضوری بازی ها محسوب می شود. با این حال گویا اماراتی ها تلاشی هم نکرده اند که با استفاده از فرصت بازی های پرمخاطب جام، این ضعف خود را پوشش دهند و کمی آمارشان را بهبود ببخشند.

برخورد سیاسی اماراتی ها البته محدود به همین مسأله نیست و رسانه های این کشور به رغم توجه خبرنگاران بین المللی به درخشش ایران، هنوز توجه مورد توقع را به اردوی شاگردان کی روش نداشته اند. اوج رفتار آلوده به سیاست آنها، برنامه ریزی وسیع برای حمایت همه جانبه از عربستان در نبرد حیثیتی و حساس و تعیین کننده با قطر است.