غزل شماره 426 حافظ: از خون دل نوشتم نزدیک دوست نامه

غزل شماره 426 حافظ غزلی ملمع و متشکل از مصراع‌های فارسی و عربی در هر بیت بوده که تحت تأثیر غزل سنایی سروده شده است. شاعر شخصاً برای دوست نامه می‌نویسد که سوز و گدازی از زبان عاشق است. حافظ این نامه را از شدت اندوه قلب و با خون دل خویش نوشته و در آن به معشوق می‌گوید دنیا به سبب دوری از تو برایم مثل قیامت ترسناک شده است.

ستاره | سرویس فرهنگ و هنر

از خون دل نوشتم نزدیک دوست نامه

انی رایت دهرا من هجرک القیامه

دارم من از فراقش در دیده صد علامت

لیست دموع عینی هذا لنا العلامه

هر چند کآزمودم از وی نبود سودم

من جرب المجرب حلت به الندامه

پرسیدم از طبیبی احوال دوست گفتا

فی بعدها عذاب فی قربها السلامه

گفتم ملامت آید گر گرد دوست گردم

و الله ما راینا حبا بلا ملامه

حافظ چو طالب آمد جامی به جان شیرین

حتی یذوق منه کاسا من الکرامه

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

تعبیر فال حافظ شما

گمشده‌ای داری که به دنبال پیدا کردن آن هستی ولی موانعی بر سر راه تو وجود دارند. از دوری دوستی رنج می‌بری. بهتر است که صبر کنی و دست از طلب و کوشش برنداری. راه‌های دیگر را آزمایش کن. با آدم‌های باتجربه و دانا مشورت کن. کمی به تفکر و تعمق بپرداز تا کمبودهای خود را بشناسی و در رفع آن‌ها بکوشی.

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

شاهد فال:

غزل شماره 427 - چراغ روی تو را شمع گشت پروانه

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه گوناگون

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!