جدا خوبیدن کودک | خوابیدن کودکان در اتاق خودشان

نکات تربیتی کودکان ، راهکارهایی برای عادت دادن کودک به جدا خوابیدن در خدمت شما هستیم. با ما همراه باشید.

دکتر هلاکویی جدا خوابیدن کودک

جدا خوابیدن کودک از اتاق والدین و نکاتی برای خوابیدن کودک در اتاق خودش

چالش هایی که همه والدین درهر مرحله از زندگی و رشد کودک ، با آن روبرو هستند شامل از شیر گرفتن، آموزش دستشویی رفتن و جدا کردن جای خواب کودکان می باشند که هر کدام به شیوه مناسبی حل می شود.

سنین ۳ تا ۳ و نیم سالگی بهترین و امن ترین دوره جدا نمودن کودک از مادر برای تنها خوابیدن او است. سنی که کودک ، قابلیت رفع مشکلات خود را به قدر کافی داشته و برای بیان نگرانی هایش زبان قابل فهمی دارد، در کل کودک در این سن رفتار اجتماعی رشد یافته ای توام با اعتماد به نفس و بیان تعلق می یابد و نسبت به بچه های کوچک تر از خود مهربان بوده و در او رفتارهایی مانند مراقبت از آنان و مسئولیت پذیری دیده می شود.

نکاتی برای خواباندن کودک در اتاق خودش

والدین نیز باید برای سلامت بیشتر کودک اتاق خواب او را از خود جدا کنند . در جدا نشدن کودک و والدین یک میل دوطرفه وجود دارد؛ یعنی همان طور که کودک دوست ندارد از والدینش جدا شود، والدین هم تمایلی به جدا کردن او ندارند، پس بهتر است ، مادران بدانند برای سلامت کودک لازم است ، اتاق کودک و والد را جدا کنند.

برای جدا کردن اتاق کودک از والدین اولین چیزی که نیاز است، همراهی والدین به ویژه مادر خانواده می باشد که با آرامش مادرانه می تواند به حل این مشکل کمک کند. با چندین راهکار ساده به شما کمک می کنیم تا بتوانید کودک خود را در اتاق خواب خودش بخوابانید.

مطمئن شوید که خوابیدن کودک در اتاق والدین به خاطر عادت است نه به علت ترس.

این کار در شب های اول بسیار سخت خواهد بود واو هر کاری می کند تا خودش را به کنار شما برساند و باز هم در تخت شما بخوابد. شاید او پشت در اتاق شما بخوابد تا بدین روش اعتراض کند. در این حالت شما از سیستم محرومیت استفاده کنید و به او اجازه ندهید بازی مورد علاقه اش را انجام دهد و به این شیوه به او بفهمانید در این کار جدی هستید و باید تسلیم شود.

اگر وابستگی کودک به شما زیاد است ، برای شروع، کنار تخت کودک بنشیند تا زمانی که کودک به خواب برود، در شب بعد کمی دورتر از تخت بنشینید و هر شب به تدریج این فاصله را بیشتر کنید تا جایی که از اتاق خارج شوید و جلوی در اتاق و در دیدرس کودک بنشینید به طوری که بتوانید با کودک حرف بزنید. در زمان اجرای این شیوه بهتر است با کودک ارتباط چشمی و فیزیکی برقرار نکنید.

بهترین ایده ها برای خوابیدن کودک در اتاق خودش

اتاق کودک خود را زمانی جدا کنید که کودک راه رفتن را آموخته باشد تا بتواند در صورت لزوم پیش شما بیاید و شما را مطلع سازد.

چند شب متوالی قبل از خواب برای کودک تان کتاب بخوانید٬ قصه بگویید٬ با او صحبت کنید٬ اجازه دهید برای تان صحبت کند و یا در صورت لزوم کمی کنارش بخوابید تا احساس آرامش و امنیت یابد.

چگونه محل خواب کودک را جدا کنیم

شما می توانید کنار کودکتان بخوابید و زمانی که خواب او سنگین شد او را به اتاقش ببرید.

برای اینکه کودک به راحتی در اتاق خواب خود بخوابد می توانید اتاق کودک را با وسایلی جذاب مانند ماه و ستاره های شب نما، جعبه موسیقی و شب خواب تزئین کنید.

به ازای هر شبی که کودک شما توانست به تنهایی در اتاق خودش بخوابد ، برای او جایزه هایی در نظر بگیرید و یا برچسب های ستاره ای یا عروسکی در اتاقش نصب کنید.

نکته خوابیدن کودک در اتاق خودش:

اگر درخواست های کودک برای خوابیدن در کنار والدین پشت سر هم تکرار شود بدون شک عاملی مانند انواع ترس، کابوس و…موجب ناآرامی کودک شده است که می تواند میل کودک به برگشتن به اتاق والدین را بیشتر کند.

همچنین تماشای بعضی برنامه ها و فیلم هایی که برای سن کودکان مناسب نیست، باعث نگرانی و پریشانی هنگام خواب می شود ، به همین دلیل والدین باید نسبت به بروز هر نشانه ای هوشیار باشند و بعد از برطرف شدن عوامل تهدید کننده، از فرزندشان انتظار اطاعت از قانون را داشته باشند.

هنگام ورود کودک به سن دو سالگی او را دورتر از خود بخوابانید و زمان شیر دادن شما به سراغ او بروید تا عادات اشتباهی مانند در دست گرفتن دست مادریا نوازش صورت مادر و … را پیدا نکند.

اگر کودکتان به علت بدخوابی چندین مرتبه ، بیدار شد او را سرزنش نکنید و برای خوابیدن مجدد تحسینش کنید.

از علل سردی میان زوجین حضور بیش از اندازه فرزندان در اتاق خصوصی والدین است که حتی منجر به بروز اختلافات و برخوردهای نامناسبی میان والدین می گردد. از این رواهمیت جدا سازی محل خواب کودکان از اتاق والدین ضروری و با اهمیت است

خوابیدن بچه در اتاق خودش، چه مراحلی دارد؟

پرسش: بنده فرزند پسری شش ساله دارم که مدتیست در مورد خوابیدن در اتاق خودش دچار مشکل شده ایم. توضیح اینکه ایشون از سه سالگی در اتاق خودش می خوابیده. اما بعد از اینکه که چند ماهی به مهد کودک رفت دیگر حاضر نیست به اتاق خودش بره. این هم اضافه کنم که حدود یک ماهه که ما صاحب نوزاد پسری دیگه هم شده ایم. البته قبل از تولد نوزاد این رفتار آغاز شده.ایشون فرزند اوله. تمامی راه ها رو رفتیم. از تشویق و جایزه گرفته تا تنبیه و تحریم.

شده یک هفته کارتون و کامپیوتر محروم بوده اما حاضر نشده توی اتاق خودش بخوابه. جایزه هایی هم که مطمئنم خیلی دوست داره رو در ازای خوابیدن توی اتاقش بهش پیشنهاد می کنم خیلی خوشحال میشه و می پذیره. اما شب باز هم میاد اتاق ما.لطف کنید راهنمایی بفرمایید. چون واقعا جنگ اعصابی شده. در ضمن یک مشکل دیگری هم که هست دستشویی رفتنشه. خدا رو شکر شب ادراری نداره. اما در طول روز اینقدر دستشویی رفتنشو به تاخیر می اندازه که شورت و شلوارشو خیس می کنه. بارها با روشهای مختلف بهش گفتیم که هر موقع احساس کرد دستشویی داره بره. ولی …

پاسخ: باسلام کاربر گرامی به طور کلی خصوصا در مورد کودکانی که به مدت طولانی در اتاق والدین خوابیده اند جدا کردن اتاق کار دشواری است لذا در درمان کلنجار رفتن بر سر خوابیدن و بیدار شدن های مکرر در طول شب از فنونی استفاده می شود که به کودک کمک می کند در رابطه با مستقل خوابیدن، رفتارهای جدید و بیشتری را یاد بگیرد. به این ترتیب کودک یاد می گیرد خودش بخوابد. مراحل موفق ترین رویکردهای درمانی موجود برای این مشکل به شرح زیر می باشد:

– پدر و مادر باید نظم و شعائر خاصی در هنگام خواب کودک انجام دهند تا کودک متوجه شود که وقت خواب است.(مثلا دادن یک غذای سبک یا یک لیوان شیر به کودک، خواندن کتاب داستان، خواندن لالایی، مسواک زدن برای کودک، پوشاندن لباس خواب به کودک و …)

– بعد از شب به خیر گفتن به کودک، رفتار کودک را خاموش کنید یعنی هیچ نوع صحبتی با او نداشته باشید و به او نشان دهید که وقت خواب است.در شبهای نخست در کنار کودک بخوابید(البته برخی از روان شناسان معتقدند که نباید کنار کودک خوابید چون فرقی با شرایط قبلی کودک ندارد صرفا سعی کنید کنارش باشید تا خواب برود) ولی هیچ توجهی به گفتار او نداشته باشید نهایتا اگر دیدید بیش از حد حرف می زند به گفتن “هیس” بسنده کنید و به رفتارهایش بی توجهی کنید تا کم کم خوابش ببرد.بعد از گذار از این مرحله سعی کنید فقط کودک را در رختخواب بگذارید و خودتان از اتاق خارج شوید که او بخوابد. اگر کودک از اتاق خارج شد او را به اتاقش برگردانید و به وی تاکید کنید که نباید از اتاقش خارج شود. در مورد کودکانی که خیلی مقاومت می کنند حتی می توانید تذکر دهید که در صورت تکرار این رفتار درب اتاق را قفل می کنید.

– پدر و مادر باید رفتار خوب فرزندشان را تشویق کنند و به ازای هر بار که در اتاقش خوابید به او برچسب دهند. الصاق نمودار این برچسبها پشت در اتاق کودک توصیه می شود. بعد از هر یک هفته ای که کودک برچسب تشویقی می گیرد یک تشویق جانانه مثل رفتن به پارک یا سینما یا تفریحاتی مشابه توصیه می شود.

– برای بررسی وضعیت خواب رفتن و کلا استقلال کودک در هنگام خواب استفاده از برگه ثبت روزانه اکیدا توصیه می شود چرا که والدین با مشاهده این موارد ثبت شده می بینند که مثلا کودکشان به نسب شب گذشته یا هفته گذشته چه پیشرفتی داشته است و لذا به پیگیری اقامات خود دلگرم تر می شوند.

– به والدین توصیه می شود هرگاه تصمیم به جدا کردن اتاق کودک خود داشتند کتب مرتبط با این موضوع را حتما مطالعه کنند. کتابهای خوبی در این زمینه در بازاروجود دارد. همچنین خواندن کتابهایی با این موضوع برای کودکان هم توصیه می شود. سری کتابهای خرسی و ..شامل آموزشهای مهارتهای زندگی به کودکان است که در زمینه استقلال در خوابیدن کودکان هم تالیف دارد.

– ضمنا سعی کنید به اتاق کودکتان هویت دهید مثلا به اتفاق همسر و فرزند جدید تان به اتاق فرزندتان به مهمانی رفته تا او از شما پذیرایی کند و ..

– برای رفع این مساله باید صبر و تحمل زیاد داشته باشید.

– کودکان در هر دوره ای از زندگی خود یک تغییر رفتار جدی می یابند کهبه مرور زمان با کمی صبر و تحمل مساله رفع می شود.

جدا کردن اتاق کودک

جدا خوبیدن کودک | خوابیدن کودکان در اتاق خودشان

منبع: تبیان / نی نی بان / نمناک