بی فرجام


بی فرجام

تو: خورشید من: ماه چاشنی تو: خدا چاشنی من: خود خود وَ خدا دو فلسفه ی جدا نشدنی تو اگر نباشی ماه نیز نخواهد بود. من اگر نباشم تو دلیلی برای خورشید بودن نخواهی داشت. ضربِ ماه درشاعر:مرتضی غلام نژاددوانی

تو: خورشید
من: ماه

چاشنی تو: خدا
چاشنی من: خود

خود وَ خدا؛
دو فلسفه ی جدانشدنی.

تو اگر نباشی
ماه نیز نخواهد بود.

من اگر نباشم
تو دلیلی برای خورشید بودن نخواهی داشت.

ضربِ ماه در خورشید
مساوی است با

؟!

شاید هنوز آفریده نشده است چنین واژه ای.

واژه چیست؟
آفریدن چیست؟
وَ چیستند؟

روزی به آن خواهیم رسید.

هرکسی
خودش
به خود
و خدا
خواهد رسید.

وای! یک پُرسش از خاطرم گُریخت:
چیست؟
یک مکان
یا که یک
احساس؟!

و
درین ماجرا کُجاست؟
یک احساس
یا که یک
مکان؟!


سلام.

من
روزی خواهم آمد
در پایان.

و پاسخ را
خواهم آورد.

قول خواهم داد.


من در سکوت بودم.
همه را شنیدم.
و اندیشیدم.

ما
همه
یکی هستیم.

و این متنی است
بی فرجام.


(م.غ.دوانی)

M.G.DAVANI

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه شعرنو

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!


منتخب امروز

بیشترین بازدید یک ساعت گذشته


چه عواملی باعث می‌شود نتیجه انتخابات آمریکا غیرقابل پیش‌بینی باشد؟