غزل شماره 326 حافظ: در نهانخانه عشرت صنمی خوش دارم

غزل شماره 326 حافظ به استقبال غزل عبید زاکانی و با عنایت به مضامین غزل آن شاعر در همان وزن و قافیه و با ردیفی دیگر ساخته است. حافظ می‌گوید در خلوتسرای خوشباشی معشوقی زیبا دارم که سر گیسوان و رخساره‌اش مرا سخت بی‌قرار ساخته است. در ادامه با صدای بلند می‌گوید که عاشقی، رندی و میخوارگی خود را از عشق آن یار پریچهره دارم.

ستاره | سرویس فرهنگ و هنر

در نهانخانه عشرت صنمی خوش دارم

کز سر زلف و رخش نعل در آتش دارم

عاشق و رندم و میخواره به آواز بلند

وین همه منصب از آن حور پریوش دارم

گر تو زین دست مرا بی سر و سامان داری

من به آه سحرت زلف مشوش دارم

گر چنین چهره گشاید خط زنگاری دوست

من رخ زرد به خونابه منقش دارم

گر به کاشانه رندان قدمی خواهی زد

نقل شعر شکرین و می بی‌غش دارم

ناوک غمزه بیار و رسن زلف که من

جنگ‌ها با دل مجروح بلاکش دارم

حافظا چون غم و شادی جهان در گذر است

بهتر آن است که من خاطر خود خوش دارم

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

تعبیر فال حافظ شما

به زودی بخت با تو یار خواهد بود و روزگار شاد و خوشی فرا می‌رسد. قدر تک تک لحظه‌های شاد زندگی‌ات را بدان. نگرانی و اضطراب را از خود دور کن. به خانواده و دوستان خود اعتماد کن. رنج و سختی روزگار به سرعت باد می‌گذرد؛ از آنها برای زندگی خود تجربه‌ای کسب کن.

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

شاهد فال:

غزل شماره 327 - مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه گوناگون

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!