اتهام شیمیایی آمریکا علیه ایران خیمه شب بازی جدید ترامپ است

خبرگزاری مهر، گروه بین الملل-جواد حیران نیا: «کنث وارد» نماینده آمریکا در سازمان منع گسترش تسلیحات شیمیایی، دیروز پنجشنبه(اول آذرماه 97) مدعی شد ایران در تناقض با کنوانسیون ۱۹۹۷، تسلیحات شیمیایی اعلام‌نشده‌ای را در اختیار دارد.

وی افزود: ایران یک سایت تولیدی اعلام‌نشده دارد که از آن برای پرکردن بمب‌های هوایی استفاده کرده حال آنکه همزمان برنامه ساخت تسلیحات سمی ممنوعه را نیز دنبال می‌کند! آمریکا نگران است مبادا ایران به دنبال مواد شیمیایی باشد که سیستم اعصاب مرکزی را هدف قرار می‌دهند.

وی همچنین ایران را به ارسال تسلیحات شیمیایی به لیبی در دهه ۱۹۸۰ میلادی متهم کرد.

بهرام قاسمی سخنگوی وزارت امور خارجه ایران در خصوص این اتهامات اظهار داشت: هیات آمریکا در سازمان منع سلاح های شیمیایی روز پنجشنبه در جریان برگزاری کنفرانس بازنگری کنوانسیون منع سلاح های شیمیایی در لاهه اتهامات بی پایه و اساسی را طبق عادت مالوف و همیشگی خود علیه جمهوری اسلامی مطرح کرد که این اتهامات را قویا مردود می دانیم.

قاسمی افزود: براساس آیین کار کنفرانس، هیات کشورمان نزد آن سازمان و پس از پایان مباحث عمومی به این اتهامات بی پایه و اساس پاسخ مقتضی خواهد داد.

سخنگوی وزارت خارجه همچنین افزود: آنچه که مسلّم و کاملا عیان می باشد این است که آمریکا به عنوان تنها کشور عضو سازمان، دارنده زرادخانه تسلیحات شیمیایی است که تا کنون به تعهدات خود برای نابودی آنها عمل نکرده، بلکه همزمان از برنامه تسلیحات شیمیایی رژیم صهیونیستی جانبداری می کند و این گونه اتهامات نادرست و ناراست را صرفا از سر خصومت با ملت ایران و برای انحراف افکار عمومی جامعه بین المللی از نقض تعهدات و حمایت های مکرر خود از زرادخانه های شیمیایی رژیم صهیونیستی و گروه های تروریستی مطرح می نماید.

در خصوص تحرکات اخیر امریکا در سازمان منع تسلیحات شیمیایی در خصوص ایران خبرنگار مهر گفتگویی با پروفسور «نادر انتصار» رئیس دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آلاباما امریکا داشته است که در ادامه می آید. انتصار از اساتید مطرح مطالعات خاورمیانه در سطح بین المللی است و کتاب «سیاست کردها در خاورمیانه» از وی منبعی قابل توجه در مطالعات کردی است.

*سفیر آمریکا در نشست اخیر سازمان منع تسلیحات شیمیایی مدعی شد ایران درباره تاسیسات تولید گازهای شیمیایی خود گزارشی به این سازمان نداده و ایران این کنوانسیون را نقض کرده است. امریکا هیچ گاه پیش از این ایران را به نقض کنوانسیون سلاحهای شیمیایی متهم نکرده بود. به نظر می رسد این ادعا نیز ادعایی سیاسی برای فشار حداکثری به ایران باشد. نظر شما چیست؟

اتهام اخیر آمریکا در مورد نقض کنوانسیون سلاحهای شیمیایی توسط ایران چیزی شبیه یک بازی سیاسی است و به نظر من جان بولتون کارگردان اصلی این خیمه شب بازی رژیم ترامپ را بر عهده دارد.

اگر به یاد داشته باشید آمریکا در سال ۲۰۰۲ میلادی نیز همین بازی سیاسی را برای عراق در یک نشست سازمان منع تسلیحات شیمیایی راه انداخت.

البته عراق از سلاحهای شیمیایی بر علیه ایران و کردها در دهه ۸۰ استفاده کرده بود ولی در سال ۲۰۰۲ سازمان منع تسلیحات شیمیایی در حال تهیه گزارشی بود که نشان دهد دولت عراق اجازه بازرسی مخازن تسلیحات شیمیائی قبلی خود را داده است و سازمان در نظر دارد که بگوید که عراق سلاحهای شیمیایی خود را نابود کرده و دیگر اثری از تسلیحات شیمیایی در عراق وجود ندارد.

آمریکا از انتشار چنین گزارشی راضی نبود چون هدفشان در آن زمان این بود که بگویند عراق سلاحهای شیمیایی و اتمی خود را نابود نکرده است. یعنی رژیم بوش پسر می خواست از این ادعا بهانه ای برای حمله و اشغال عراق استفاده کند.

لذا «جان بولتون»، آقای «خوزه بوستانی»، دیپلمات کار کشته برزیلی را که رئیس سازمان منع تسلیحات شیمیایی بود را تحت فشار گذاشت که گزارشی را که بر خلاف نظرات آمریکا بود را منتشر نکند.

وقتی که آقای بوستانی به همکاری سازمان منع تسلیحات شیمیایی با عراق ادامه داد، آمریکا با زور و قلدری سازمان منع تسلیحات شیمیایی را مجبور کرد که بوستانی را از مقامش اخراج کند در حالی که سه سال دیگر از اتمام دوره ریاست بوستانی باقی مانده بود.

این اولین بار در تاریخ بود که کشوری با قلدری توانست یک سازمان بین المللی را مجبور کند که رئیس خود را قبل از انقضای دوره ماموریت اش از کار بر کنار کند.

بوستانی بعدها گفت که جان بولتون او و خانواده اش را تهدید کرده بود. بوستانی چندی بعد از سازمان منع تسلیحات شیمیایی در دادگاه قضائی سازمان بین المللی کار به علت اخراج غیر قانونی اش شکایت کرد.

این دادگاه هم رای داد که اخراج بوستانی سیاسی بوده و غیر قانونی بوده و برای راضی کردن آمریکا صورت گرفته است. البته رای دادگاه بیشتر سمبلیک بود چون بوستانی دیگر کارش را از دست داده بود و شخص دیگری به جای او انتخاب شده بود.

این توضیحات را برای این دادم که ایران متوجه دسیسه های امریکا باشد و این نوع بازیهای رژیم کنونی آمریکا را دست کم نگیرد و عکس العمل محکمی در اسرع وقت انجام دهد.

*آیا امریکا قادر خواهد بود موافقت سایر کشورها در مورد ادعایش در خصوص ایران را جلب کرده و خواستار تحقیق و تفحص از ایران درباره این موارد ادعایی شود (البته می دانیم ایران عضو این سازمان نیست و روسیه نیز در این سازمان می تواند چنین درخواستی را وتو کند)؟

نفوذ آمریکا در سازمان منع تسلیحات شیمیایی همواره از کشورهای دیگر بیشتر بوده است و برای همین است که تیم ترامپ تصمیم گرفته است که از طریق این سازمان فشارهای سیاسی روی ایران را تشدید کند.

با توجه به ساختار این سازمان آمریکا امیدوار است که موافقت اکثر کشورها در مورد ادعایش در خصوص ایران را جلب کند.

موفقیت آمریکا تا مقدار زیادی بستگی به عملکرد دیگر کشورها، به خصوص روسیه خواهد داشت. ایران همچنین باید رفتار اروپا را زیر نظر داشته باشد یعنی متوجه دو پهلو صحبت کردن و رفتار دو پهلوی آنها باشد.

*اخیرا با تلاش کشورهای غربی با یک قطعنامه که در این سازمان تصویب شد و مورد مخالفت روسیه و چین بود، مسئولیت شناسایی عاملان استفاده کننده از سلاحهای شیمیایی به این سازمان واگذار شده است. با توجه به مخالفت روسیه و چین آینده این مکانیسم را چگونه ارزیابی می کنید؟

این بستگی به این دارد که چین و روسیه تا چه اندازه قاطعانه عمل کنند و بتوانند که تعداد دیگری از کشورها را به مخالفت به این مکانیسم تشویق کنند.

*آمریکا به عنوان تنها دارنده ذخایر سلاح های شیمیایی تاکنون به بهانه مشکلات فنی از انهدام ذخایر سلاح های شیمیایی خود، که مهم ترین وظیفه و اولویت کشورهای عضو کنوانسیون است، خودداری ورزیده است. چرا آمریکا در عین اینکه تسلیحات شیمیایی خود را منهدم نمی کند کشورهایی چون ایران که همواره موضعی روشن در مخالفت با سلاح های کشتار جمعی از جمله سلاح های شیمیایی داشته و به تعهدات خویش پایبند بوده است را مورد اتهام قرار می دهد؟

آمریکا سازمانهای بین المللی را ابزاری برای پیشبرد اهداف سیاست خارجی خود می داند. این موضوع در رژیم ترامپ ابعاد جدیدی به خود گرفته است. یعنی در مورد قوانین بین المللی و تعهدات بین المللی رژیم ترامپ اجرای قوانین را زمانی مناسب می داند که به نفع امریکا باشد. در غیر اینصورت ترامپ و اطرافیانش نه به مجوزات قانونی اهمیت می دهند و نه به قوانین و عهدنامه های بین المللی. آنها حتی قوانین داخلی آمریکا را نیز لگد مال می کنند، لذا نباید انتظار اجرای تعهدات و قوانین بین المللی را از این رژیم داشت.