نماز جمعه هامبورگ به امامت حجت الاسلام مفتح برگزار شد


نماز جمعه هامبورگ به امامت حجت الاسلام مفتح برگزار شد

نماز جمعه این هفته هامبورگ به امامت حجت الاسلام مفتح برگزار شد.

به گزارش خبرگزاری مهر، متن زیر مشروح خطبه های این هفته نماز جمعه هامبورگ به امامت حجت الاسلام مفتح است که در ادامه می خوانید؛
بسم الله الرحمن الرحیم
اَلْحَمْدُ لِلّهِ بِجَمِیعِ مَحَامِدِه کُلِّهَا عَلَی جَمِیعِ نِعَمِهِ کُلِّهَا اَلْحَمْدُ لِلّهِ مالِکِ الْمُلْکِ مُجْرِی الْفُلْکِ مُسَخِّرِ الرِّیاحِ فالِقِ الاْصْباحِ دَیّانِ الدّینِ رَبِّ الْعَالَمینَ اَلْحَمْدُ لِلّهِ عَلی حِلْمِهِ بَعْدَ عِلمِهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ عَلی عَفْوِهِ بَعْدَ قُدْرَتِهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ عَلی طُولِ اَناتِهِ فی غَضَبِهِ وَهُوَ قادِرٌ عَلی ما یُریدُ

ثم الصلاه و السلام علی محمد عبده و رسوله ارسله بالهدی و دین الحق لیظهره علی الدین کله و لو کره المشرکون

اوصیکم عبادالله و نفسی بتقوی الله و اتباع امره و نهیه، و اخوفکم من عقابه.

مطالب قرآن کریم

قرآن کتابی است که راه سعادت اخروی را به انسانها نشان داده و آنان را راهنمائی و هدایت می‏کند. سه سؤال اصلی انسان، که از ابتدای تاریخ اندیشه و خرد متفکران را به خود مشغول داشته آنستکه «ابتدای خلقت کجاست؟» و «انتهای آن کجاست؟» و «سبب و علت آن چیست؟»

روزها فکر من این است و همه شب سخنم که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

از کجــا آمـده‏ام؟ آمدنم بهـر چه بود؟ به کجا می‏روم آخر؟ ننمائی وطنم

مانده ام سخت عجب کز چه سبب ساخت مرا یا چه بودست مراد وی ازین ساختنم[۱]

قرآن کریم به این سه سؤال پاسخ داده است. در پاسخ سؤال اول، مباحثی همچون وجود خالق حکیم دارای صفات علم و قدرت، و مطالبی چون خلقت جهان و آغاز آن، کائنات، کواکب، انسان، و ... در کلام خداوند مورد بحث قرار گرفته است:

۱. اثبات وجود خداوند

برای اثبات وجود خداوند براهین متعددی اقامه شده است که بعضی برای همه قابل فهمند و بعضی نیاز به تأملات دقیق فلسفی دارند. یکی از براهین قابل فهم برای همه افراد، و در عین حال متقن و قوی برای اثبات وجود خداوند، برهان نظم است. این برهان از دو مقدمه تشکیل می شود:

۱- در هر گوشه ای از جهان، آثار نظم و حساب و قانون و هدفمندی به چشم می خورد.

۲- هر دستگاهی که چنین باشد، حتماً سازنده‏ای عالم و عاقل دارد.

هر انسانی با اندکی دقت در دنیای اطراف خود پی به وجود نظم عظیم در عالم هستی می برد. قرآن کریم می ‏فرماید:

- أَفَلَا یَنظُرُونَ إِلَی الْإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ؛ وَإِلَی السَّمَاءِ کَیْفَ رُفِعَتْ؛ وَإِلَی الْجِبَالِ کَیْفَ نُصِبَتْ؛ وَإِلَی الْأَرْضِ کَیْفَ سُطِحَتْ(غاشیة: ۱۷-۲۱)

آیا به شتر نمی ‏نگرند که چگونه آفریده شده؛ و به آسمان که چگونه برافراشته شده؛ و به کوه ‏ها که چگونه برپا داشته شده؛ و به زمین که چگونه گسترده شده است؟

- إِنَّ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ لَآیَاتٍ لِّأُولِی الْأَلْبَابِ (آل عمران:۱۹۰)

در آفرینش آسمانها و زمین و آمد و رفت شب و روز نشانه های روشنی برای صاحبان خرد و عقل است.

اکتشافات در علوم نیز به این امر کمک می‏کنند. کره زمینی که در آن زندگی می کنیم با تمام عظمتی که دارد در مقابل مرکز منظومه شمسی یعنی کره خورشید، به اندازه ای کوچک است که اگر یک میلیون و دویست هزار کره زمین را روی هم بگذارند، تازه به اندازه کره خورشید می‏شود. از سوی دیگر منظومه شمسی ما، جزئی از یک کهکشان عظیم بنام راه شیری است. جالب است بدانیم در کهکشان ما بیش از یکصد میلیارد ستاره وجود دارد که خورشید تنها یکی از ستاره های متوسط آن محسوب می شود. از سوی دیگر در این جهان بزرگ، آنقدر کهکشان وجود دارد که از حساب و شماره بیرون است و هر قدر تلسکوپهای نجومی عظیمتر و مجهزتر می شوند، کهکشانهای تازه ای کشف می شود. کوچکترین ذره عالم، یعنی اتم، خود ساختمانی بسیار شگفت آور دارد.

۲. خلقت کائنات

از دیگر مطالبی که در قرآن کریم مورد توجه قرار گرفته، مسأله آفرینش آسمانها و زمین، و تمامی کائنات و عالم هستی است. خداوند متعال در قرآن کریم درباره منشا آفرینش و مخلوقات عالم هستی می‏فرماید:

- وَهُوَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ وَکَانَ عَرْشُهُ عَلَی الْمَاءِ لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَلَئِنْ قُلْتَ إِنَّکُمْ مَبْعُوثُونَ مِنْ بَعْدِ الْمَوْتِ لَیَقُولَنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ مُبِینٌ(هود:۷)

او کسی است که آسمان ها و زمین را در شش روز (شش دوران) آفرید و عرش (قدرت) او بر آب قرار داشت (به خاطر این آفرید) تا شما را آزمایش کند تا کدام یک عملتان بهتر است و اگر بگویی شما بعد از مرگ برانگیخته می شوید، مسلما کافران می گویند این سحر آشکاری است.

البته این آیه، به هر سه سؤالی که اشاره کردیم پاسخ داده است، ولی بحث ما اکنون در بخش اول آیه است، که به خلقت جهان می‏پردازد. نکاتی که در این بخش از آیه قابل توجه است:

۱. مقصود از شش روز که زمین و آسمان در آن آفریده شده است؛ شش دوران است که بر زمین و آسمان ها گذشته تا به صورت فعلی درآمده است. یعنی این وضع فعلی در زمین و اجرام آسمانی، نتیجه یک سلسله تحولات پی درپی است که در آنها پدید آمده و در نتیجه، پس از طی این مراحل، به صورت فعلی درآمده اند. حال ممکن است، مدت یک دوران، ده میلیون سال یا ده میلیارد سال بوده باشد.

أ . روزی که همه جهان به صورت توده گازی شکلی بوده که با گردش به دور خود از هم جدا گردیده و کرات را تشکیل داده است.

ب . روز دیگر این کرات تدریجا به صورت توده مذاب و نورانی و یا سرد و قابل سکونت درآمدند.

ت . روز دیگر منظومه شمسی تشکیل یافت و زمین از خورشید جدا شد.

ث . روز دیگر زمین سرد و آماده ی حیات گردید.

ج . سپس گیاهان و درختان، در زمین آشکار شدند.

ح . سرانجام حیوانات و انسان، در روی زمین ظاهر گشتند.[۲]

۲. کلمه «عرش» به تخت های بلند مانند تخت های پادشاهان گفته می شود؛ ولی این کلمه در آیه مذکور به معنای قدرت به کار رفته است؛ و گاهی نیز به معنای مجموعه جهان هستی است، زیرا تخت قدرت خداوند تمام جهان را فرا می گیرد. راغب اصفهانی می گوید: کلمه «استوی» وقتی با «الی» متعددی شود به معنای استیلاء و تسلط است.[۳]

۳. کلمه «ماء» به معنای آب است و گاهی نیز به هر شیء مایع «ماء» گفته می شود. بنابراین، از معانی واژه «عرش» و «ماء» چنین بر می آید که در آغاز آفرینش، جهان هستی به صورت مواد مذابی بوده (یا گازهای فوق العاده فشرده که شکل مواد مذاب و مایع را داشت) سپس در این توده آب گونه حرکات شدید و انفجارهای عظیمی رخ داد و مراحلی را طی کرده تا به وضعیت امروز رسیده است.

۳. خلقت انسان

آفرینش انسان، از دیگر مطالبی است که در قرآن کریم مورد توجه قرار گرفته، و پرسش اساسی بشر متفکر را بی ‏پاسخ نگذاشته است. قرآن کریم می‏ فرماید:

وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَکُمْ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ إِذا أَنْتُمْ بَشَرٌ تَنْتَشِرُونَ؛ وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْواجاً لِتَسْکُنُوا إِلَیْها وَ جَعَلَ بَیْنَکُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ؛ وَ مِنْ آیاتِهِ خَلْقُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافُ أَلْسِنَتِکُمْ وَ أَلْوانِکُمْ إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیاتٍ لِلْعالِمِینَ (روم: ۲۰-۲۲)

و از نشانه‏ های او این است که شما را از خاک آفرید پس بناگاه شما [به صورت] بشری هر سو پراکنده شدید؛ و از نشانه‏ های او اینکه از [نوع] خودتان همسرانی برای شما آفرید تا بدانها آرام گیرید و میانتان دوستی و رحمت نهاد آری در این [نعمت] برای مردمی که می‏ اندیشند قطعا نشانه‏ هایی است؛و از نشانه‏ های [قدرت] او آفرینش آسمانها و زمین و اختلاف زبانهای شما و رنگهای شماست قطعا در این [امر نیز] برای دانشوران نشانه‏ هایی است.

سؤال: چرا خداوند تمام کرات، کائنات و انسانها را در یک لحظه خلق نکرده؛ بلکه بطور تدریجی و در دوران های مختلف آن را ایجاد کرده است؟

پاسخ: جهانی که ما در آن زندگی می کنیم، جهان ماده است، و تکامل تدریجی از آثار لاینفک موجود مادی به شمار می رود. امور مادی بالطبع در طی زمان از صورتی به صورتی درآمده و مراحلی را طی می کند، و در نتیجه یک پدیده کامل می شود. زمین و آسمان ها نیز از این قانون مستثنی نیستند. مولوی نتیجه‏ ای اخلاقی و درسی آموزنده از این خلقت تدریجی گرفته و می ‏گوید:

با تأنی گشت موجود از خدا تا به شش روز این زمین و چرخها

ور نه قادر بود کز کن فیکون صد زمین و چرخ آوردی برون

این تأنی از پی تعلیم تو است صبر کن در کار دیر آی و درست[۴]

[۱] کلیات شمس تبریزی

[۲] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۶، ص۲۰۲

[۳] راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القران، ص۴۳۹

[۴] مثنوی معنوی به نقل از تفسیر مواهب علیه ، ج۱، ص۴۴۹


به گزارش خبرگزاری مهر، متن زیر مشروح خطبه های این هفته نماز جمعه هامبورگ به امامت حجت الاسلام مفتح است که در ادامه می خوانید؛
بسم الله الرحمن الرحیم
اَلْحَمْدُ لِلّهِ بِجَمِیعِ مَحَامِدِه کُلِّهَا عَلَی جَمِیعِ نِعَمِهِ کُلِّهَا اَلْحَمْدُ لِلّهِ مالِکِ الْمُلْکِ مُجْرِی الْفُلْکِ مُسَخِّرِ الرِّیاحِ فالِقِ الاْصْباحِ دَیّانِ الدّینِ رَبِّ الْعَالَمینَ اَلْحَمْدُ لِلّهِ عَلی حِلْمِهِ بَعْدَ عِلمِهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ عَلی عَفْوِهِ بَعْدَ قُدْرَتِهِ وَالْحَمْدُ لِلّهِ عَلی طُولِ اَناتِهِ فی غَضَبِهِ وَهُوَ قادِرٌ عَلی ما یُریدُ

ثم الصلاه و السلام علی محمد عبده و رسوله ارسله بالهدی و دین الحق لیظهره علی الدین کله و لو کره المشرکون

اوصیکم عبادالله و نفسی بتقوی الله و اتباع امره و نهیه، و اخوفکم من عقابه.

مطالب قرآن کریم

قرآن کتابی است که راه سعادت اخروی را به انسانها نشان داده و آنان را راهنمائی و هدایت می‏کند. سه سؤال اصلی انسان، که از ابتدای تاریخ اندیشه و خرد متفکران را به خود مشغول داشته آنستکه «ابتدای خلقت کجاست؟» و «انتهای آن کجاست؟» و «سبب و علت آن چیست؟»

روزها فکر من این است و همه شب سخنم که چرا غافل از احوال دل خویشتنم

از کجــا آمـده‏ام؟ آمدنم بهـر چه بود؟ به کجا می‏روم آخر؟ ننمائی وطنم

مانده ام سخت عجب کز چه سبب ساخت مرا یا چه بودست مراد وی ازین ساختنم[۱]

قرآن کریم به این سه سؤال پاسخ داده است. در پاسخ سؤال اول، مباحثی همچون وجود خالق حکیم دارای صفات علم و قدرت، و مطالبی چون خلقت جهان و آغاز آن، کائنات، کواکب، انسان، و ... در کلام خداوند مورد بحث قرار گرفته است:

۱. اثبات وجود خداوند

برای اثبات وجود خداوند براهین متعددی اقامه شده است که بعضی برای همه قابل فهمند و بعضی نیاز به تأملات دقیق فلسفی دارند. یکی از براهین قابل فهم برای همه افراد، و در عین حال متقن و قوی برای اثبات وجود خداوند، برهان نظم است. این برهان از دو مقدمه تشکیل می شود:

۱- در هر گوشه ای از جهان، آثار نظم و حساب و قانون و هدفمندی به چشم می خورد.

۲- هر دستگاهی که چنین باشد، حتماً سازنده‏ای عالم و عاقل دارد.

هر انسانی با اندکی دقت در دنیای اطراف خود پی به وجود نظم عظیم در عالم هستی می برد. قرآن کریم می ‏فرماید:

- أَفَلَا یَنظُرُونَ إِلَی الْإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ؛ وَإِلَی السَّمَاءِ کَیْفَ رُفِعَتْ؛ وَإِلَی الْجِبَالِ کَیْفَ نُصِبَتْ؛ وَإِلَی الْأَرْضِ کَیْفَ سُطِحَتْ(غاشیة: ۱۷-۲۱)

آیا به شتر نمی ‏نگرند که چگونه آفریده شده؛ و به آسمان که چگونه برافراشته شده؛ و به کوه ‏ها که چگونه برپا داشته شده؛ و به زمین که چگونه گسترده شده است؟

- إِنَّ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّیْلِ وَالنَّهَارِ لَآیَاتٍ لِّأُولِی الْأَلْبَابِ (آل عمران:۱۹۰)

در آفرینش آسمانها و زمین و آمد و رفت شب و روز نشانه های روشنی برای صاحبان خرد و عقل است.

اکتشافات در علوم نیز به این امر کمک می‏کنند. کره زمینی که در آن زندگی می کنیم با تمام عظمتی که دارد در مقابل مرکز منظومه شمسی یعنی کره خورشید، به اندازه ای کوچک است که اگر یک میلیون و دویست هزار کره زمین را روی هم بگذارند، تازه به اندازه کره خورشید می‏شود. از سوی دیگر منظومه شمسی ما، جزئی از یک کهکشان عظیم بنام راه شیری است. جالب است بدانیم در کهکشان ما بیش از یکصد میلیارد ستاره وجود دارد که خورشید تنها یکی از ستاره های متوسط آن محسوب می شود. از سوی دیگر در این جهان بزرگ، آنقدر کهکشان وجود دارد که از حساب و شماره بیرون است و هر قدر تلسکوپهای نجومی عظیمتر و مجهزتر می شوند، کهکشانهای تازه ای کشف می شود. کوچکترین ذره عالم، یعنی اتم، خود ساختمانی بسیار شگفت آور دارد.

۲. خلقت کائنات

از دیگر مطالبی که در قرآن کریم مورد توجه قرار گرفته، مسأله آفرینش آسمانها و زمین، و تمامی کائنات و عالم هستی است. خداوند متعال در قرآن کریم درباره منشا آفرینش و مخلوقات عالم هستی می‏فرماید:

- وَهُوَ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِی سِتَّةِ أَیَّامٍ وَکَانَ عَرْشُهُ عَلَی الْمَاءِ لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَلَئِنْ قُلْتَ إِنَّکُمْ مَبْعُوثُونَ مِنْ بَعْدِ الْمَوْتِ لَیَقُولَنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ مُبِینٌ(هود:۷)

او کسی است که آسمان ها و زمین را در شش روز (شش دوران) آفرید و عرش (قدرت) او بر آب قرار داشت (به خاطر این آفرید) تا شما را آزمایش کند تا کدام یک عملتان بهتر است و اگر بگویی شما بعد از مرگ برانگیخته می شوید، مسلما کافران می گویند این سحر آشکاری است.

البته این آیه، به هر سه سؤالی که اشاره کردیم پاسخ داده است، ولی بحث ما اکنون در بخش اول آیه است، که به خلقت جهان می‏پردازد. نکاتی که در این بخش از آیه قابل توجه است:

۱. مقصود از شش روز که زمین و آسمان در آن آفریده شده است؛ شش دوران است که بر زمین و آسمان ها گذشته تا به صورت فعلی درآمده است. یعنی این وضع فعلی در زمین و اجرام آسمانی، نتیجه یک سلسله تحولات پی درپی است که در آنها پدید آمده و در نتیجه، پس از طی این مراحل، به صورت فعلی درآمده اند. حال ممکن است، مدت یک دوران، ده میلیون سال یا ده میلیارد سال بوده باشد.

أ . روزی که همه جهان به صورت توده گازی شکلی بوده که با گردش به دور خود از هم جدا گردیده و کرات را تشکیل داده است.

ب . روز دیگر این کرات تدریجا به صورت توده مذاب و نورانی و یا سرد و قابل سکونت درآمدند.

ت . روز دیگر منظومه شمسی تشکیل یافت و زمین از خورشید جدا شد.

ث . روز دیگر زمین سرد و آماده ی حیات گردید.

ج . سپس گیاهان و درختان، در زمین آشکار شدند.

ح . سرانجام حیوانات و انسان، در روی زمین ظاهر گشتند.[۲]

۲. کلمه «عرش» به تخت های بلند مانند تخت های پادشاهان گفته می شود؛ ولی این کلمه در آیه مذکور به معنای قدرت به کار رفته است؛ و گاهی نیز به معنای مجموعه جهان هستی است، زیرا تخت قدرت خداوند تمام جهان را فرا می گیرد. راغب اصفهانی می گوید: کلمه «استوی» وقتی با «الی» متعددی شود به معنای استیلاء و تسلط است.[۳]

۳. کلمه «ماء» به معنای آب است و گاهی نیز به هر شیء مایع «ماء» گفته می شود. بنابراین، از معانی واژه «عرش» و «ماء» چنین بر می آید که در آغاز آفرینش، جهان هستی به صورت مواد مذابی بوده (یا گازهای فوق العاده فشرده که شکل مواد مذاب و مایع را داشت) سپس در این توده آب گونه حرکات شدید و انفجارهای عظیمی رخ داد و مراحلی را طی کرده تا به وضعیت امروز رسیده است.

۳. خلقت انسان

آفرینش انسان، از دیگر مطالبی است که در قرآن کریم مورد توجه قرار گرفته، و پرسش اساسی بشر متفکر را بی ‏پاسخ نگذاشته است. قرآن کریم می‏ فرماید:

وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَکُمْ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ إِذا أَنْتُمْ بَشَرٌ تَنْتَشِرُونَ؛ وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْواجاً لِتَسْکُنُوا إِلَیْها وَ جَعَلَ بَیْنَکُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ؛ وَ مِنْ آیاتِهِ خَلْقُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافُ أَلْسِنَتِکُمْ وَ أَلْوانِکُمْ إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیاتٍ لِلْعالِمِینَ (روم: ۲۰-۲۲)

و از نشانه‏ های او این است که شما را از خاک آفرید پس بناگاه شما [به صورت] بشری هر سو پراکنده شدید؛ و از نشانه‏ های او اینکه از [نوع] خودتان همسرانی برای شما آفرید تا بدانها آرام گیرید و میانتان دوستی و رحمت نهاد آری در این [نعمت] برای مردمی که می‏ اندیشند قطعا نشانه‏ هایی است؛و از نشانه‏ های [قدرت] او آفرینش آسمانها و زمین و اختلاف زبانهای شما و رنگهای شماست قطعا در این [امر نیز] برای دانشوران نشانه‏ هایی است.

سؤال: چرا خداوند تمام کرات، کائنات و انسانها را در یک لحظه خلق نکرده؛ بلکه بطور تدریجی و در دوران های مختلف آن را ایجاد کرده است؟

پاسخ: جهانی که ما در آن زندگی می کنیم، جهان ماده است، و تکامل تدریجی از آثار لاینفک موجود مادی به شمار می رود. امور مادی بالطبع در طی زمان از صورتی به صورتی درآمده و مراحلی را طی می کند، و در نتیجه یک پدیده کامل می شود. زمین و آسمان ها نیز از این قانون مستثنی نیستند. مولوی نتیجه‏ ای اخلاقی و درسی آموزنده از این خلقت تدریجی گرفته و می ‏گوید:

با تأنی گشت موجود از خدا تا به شش روز این زمین و چرخها

ور نه قادر بود کز کن فیکون صد زمین و چرخ آوردی برون

این تأنی از پی تعلیم تو است صبر کن در کار دیر آی و درست[۴]

[۱] کلیات شمس تبریزی

[۲] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۶، ص۲۰۲

[۳] راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القران، ص۴۳۹

[۴] مثنوی معنوی به نقل از تفسیر مواهب علیه ، ج۱، ص۴۴۹

کد خبر 4453820

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه دینی و مذهبی

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!


روی کلید واژه مرتبط کلیک کنید

بیشترین بازدید یک ساعت گذشته


انواع فونت و متن بسم الله الرحمن الرحیم برای بیو اینستا