شهلا ده بزرگی، خلبان ایران در زمان جنگ

نخستین خلبان زن گواهینامه دار پس از پیروزی انقلاب اسلامی که فعالیت‌های مهم و ویژه‌ای هم داشته شهلا ده بزرگی است. او سال ۱۳۳۶ در شیراز متولد شد و از همان ابتدا، عاشق پرواز و آسمان بود و دوست داشت شغلی متفاوت با شغل‌های دیگران داشته باشد. به همین دلیل وقتی سال سوم دبیرستان را در رشته علوم تجربی می‌گذراند متوجه فراخوان آموزش باشگاه خلبانی شد و سریع برای آن ثبت‌نام کرد.

ابتدا مدلسازی را یاد گرفت یعنی باید هواپیماسازی به شکل مدل را می‌آموخت تا بتواند مراحل بعدی آموزش را سپری کند و در نهایت به آموزش تئوری و عملی پرواز می‌رسید. پس از مدلسازی، پرواز با گلایدر را آموخت و گواهینامه اولیه را گرفت و بعد آموزش با هواپیمای موتوردار را آغاز کرد آن هم زمانی که هنوز دیپلم دبیرستانش را نگرفته بود. سال ۱۳۵۵ و قبل از دیپلمش مدرک سلو (اولین پرواز خلبان به تنهایی و بدون مربی) را گرفت و یک سال بعد از دیپلم امتحانCPL یعنی گواهینامه خلبانی بازرگانی را داد و قبول شد.

قبل از دریافت گواهینامه مسئولان باشگاه اعلام کردند کسانی که مایل باشند می‌توانند قرارداد ببندند و این کار را به صورت حرفه انجام دهند.

ده بزرگی قرارداد بست و به‌عنوان مدرس هواپیماهای مختلف کارش را آغاز کرد.

بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ده بزرگی کارش را ادامه داد. زمانی که جنگ تحمیلی آغاز شد او هم کنار دیگر خلبانان حضور داشت و همزمان با اینکه معلم بود با نیروی هوایی پروازهای دیده بان را انجام می‌داد. او می‌گوید: «من پا به پای مردان پرواز می‌کردم و ساعت پرواز جنگی‌ام با بقیه برابر بود.» ضمن اینکه آن زمان معاون آموزش عملیات باشگاه خلبانی هم بود.

پس از پایان جنگ تحمیلی پروازهایی روی هواپیمای جت فالکن انجام می‌داد و دستگاه‌های ناوبری فرودگاه‌های مختلف را بازرسی می‌کرد. در واقع او اولین زن خلبان هواپیمایی جت در ایران است. ده بزرگی سابقه آموزش خلبانی به دانشجویان در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، کمیته انقلاب اسلامی، نیروی دریایی، جهاد سازندگی و شرکت‌های هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران و دیگر ارگان‌های مملکتی را در کارنامه خود دارد و سال ۸۵ و به مناسبت هفته زن، به‌عنوان یکی از زنان برتر ایران از سوی رئیس جمهوری وقت از او تجلیل شد.

بیشتر بخوانید: نیلوفر رحمانی زیباترین خلبان زن در جهان

منبع: مجله ایران بانو