ایستگاه تاکتیک: رد پای پرس یوپ هاینکس؛ تحلیل فنی برد ارزشمند بارسلونا در ومبلی

اختصاصی طرفداری- بارسلونا درحالی در ومبلی میهمان تاتنهام بود که در بازی های گذشته مشکلات زیادی را به دلایل مختلف داشت.

ابتدا از سیستم دو تیم شروع کنیم و بعد به مباحث تخصصی تر بپردازیم. تاتنهام با سیستم 4231 در حمله و 451 و 4231 در دفاع بازی را شروع کرد این درحالی بود که هری وینکس و وانیاما دابل پیووت خط هافبک این تیم را تشکیل داده بودند (به 2 هافبک دفاعی در سیستم های 4231- 442- 352 و هر سیستمی که 2 هافبک دفاعی دارد دابل پیووت می گویند، این دو هافبک مکمل یکدیگر هستند و دیگری را پوشش می دهند (توضیحات بیشتر).

از طرف دیگر بارسلونا بازی را با سیستم 433 شروع کرد و در دفاع این سیستم به 442 و بعضی اوقات 451 سوییچ می شد. استفاده از این سیستم دلایل زیادی دارد و عدم پاسخ گویی آن در بازی های قبل بارسلونا نیز دلایل مختلفی دارد که توضیح خواهیم داد. ابتدا این سیستم را کمی توضیح می دهیم، درواقع مهم ترین مسئله در 433 بالانس بسیار زیاد در دفاع و حمله است. این درحالی است که این سیستم را سیستمی کاملا هجومی می شناسند اما در دفاع نیز سیستم بسیار مناسبی است. در سیستم 433 در کناره ها 3 بازیکن وجود دارد (دفاع راست، هافبک میانی سمت راست و وینگر راست) و در میانه میدان 3 هافبک مرکزی قرار دارد.

دقت کنید در این سیستم در تمام نقاط زمین مثلث های مختلفی شکل می گیرد و در حمله و دفاع در تمام نقاط بازیکنان پوشش مناسبی از طرف هم تیمی هایشان دریافت می کنند. اما در سیستم 4231 به عنوان مثال این قضیه متفاوت است. در کناره ها 2 بازیکن وجود دارد و در میانه میدان 2 هافبک مرکزی قرار دارند. وظیفه دفاعی در این سیستم برعکس 433 پخش نمی شود و 2 هافبک مرکزی باید فضای زیادی را در میانه زمین پوشش دهند این درحالی است که در کناره ها نیز حضور این 2 هافبک لازم است و بدون آن ها امکان دفاع سیستماتیک وجود ندارد.

در بارسلونا کوتینیو، مسی و دمبله معمولا وینگر هستند، فرض کنید بارسلونا قصد دفاع کردن دارد، این بازیکنان در دفاع کردن آن قدر خوب نیستند حال این را به یاد بیارید که تنها فول بک های بارسا در دو سمت هستند و اگر هافبک میانی قصد پوشش داشته باشد میانه میدان بارسا خالی می شود. موضوع دیگر در مورد بازیکنان بارسلونا و بازی های قبل است. حضور یک کنترلر مانند آرتور ملو در سیستم 433 تقریبا الزامی است و بدون یک بازیکن با قابلیت حفظ توپ بالا در پست 8 امکان اجرای تاکتیک های متفاوت وجود ندارد خصوصا اگر تیم مقابل بارسا را پرس کند یا این تیم قصد داشته باشد بازی مالکانه را اجرا کند.

حضور ملو به بوسکتس کمک زیادی می کند که در بازی های گذشته فشار زیادی را تحمل می کرد و وظیفه حفظ توپ، بازی سازی از عقب برعهده او و آرتور است. موضوع بعد حضور کوتینیو در پست 8 است، او به لحاظ انفرادی بسیار بازیکن قابلی است اما در قالب تیمی هافبک مناسبی نیست. اگر دقت کرده باشید به جز حرکات اینسایدی و شوت های پشت محوطه او عملا نقشی در خط هافبک و ریتم تیمش ندارد. کافی است مقایسه کنید با آندرس اینیستا. او به لحاظ درک دفاعی نیز بازیکن ضعیفی است، کوتی فیزیک قدرت مندی ندارد و این مشکلات زیادی برای بارسا فراهم کرده بود. مسئله دیگر حضور روبرتو در دفاع راست بارسلونا است، این بازیکن فضای زیادی به حریف می دهد چه زمانی که دفاع می کند چه زمانی که فضای پشتش را پوشش نداده و مشکلات زیادی برای پیکه و راکیتیچ فراهم کرده بود. حضور مسی و او در سمت راست و ضعف کوتی در دفاع عملا راکیتیچ را محدود کرده بود. بحث دیگر حضور مسی در وینگر راست بارسا بوده است، مسی در این پست کاملا از جریان بازی خارج شده بود این درحالی است که در بازی مقابل تاتنهام مسی بازیکن آزاد بود که توضیح مفصلی در این باره خواهیم داد. همانطور که توضیح داده شد سیستم بارسا مشکلی نداشت اما چینش این تیم درست نبود و مشکلات زیادی هم در حمله و هم در دفاع به وجود آمده بود.

در مورد سیستم ها صحبت شد و به سراغ پرس دو تیم می رویم. پرس بارسلونا بسیار شبیه به پرس آلمانی یوپ هاینکس بود که در مورد آن توضیحات مفصلی داده شده است. آبی و اناری های کاتالان چند نوع پرس را اجرا می کردند، بارسلونا به دو شکل پرس می کند، در زمین حریف و در زمین خودی، این که با چه فشاری پرس می کنند یا چه موقع و در چه ناحیه ای پرس را با شدت انجام داده یا فقط بازیکن را به طور مختصر تحت پرس قرار بدهند تا فقط بازی سازی از عقب حریف را خراب کنند و بازیکن مجبور به زیر توپ زدن شود بستگی به شرایط خاص خود را دارد، در واقع تفاوت پرس هاینکس با بقیه در همین موضوع است. همانطور که گفتیم بارسلونا به دو شکل پرس دارد، از زمین حریف و زمین خودی، در زمین حریف از دو نقطه پرس می کنند، از جلوی محوطه به صورت نفر به نفر حریف را پرس می کنند، به این صورت که بازیکن نزدیک حریف صاحب توپ او را فقط تحت فشار مختصری قرار می دهد تا نتواند بازی سازی راش شروع کند و مجبور به پاس دادن به دیگر بازیکنان یا زیر توپ زدن شود، دیگر بازیکنان بارسا اما نفر به نفر با یار خود حرکت کرده تا بازیکن حریف فضایی برای گرفتن توپ نداشته باشد. اما اگر توپ از خط اول پرس بارسا رد شد بازیکنان این تیم تقریبا بین میانه زمین و محوطه حریف با سرعت بالا حریف را پرس می کنند تا توپ را بگیرند.

شکل دیگری نیز وجود دارد و بستگی به تفکرات مربی و شرایط بازی دارد، بارسا از حدود میانه زمین حریف پرس می کند و حریف را تحت فشار قرار می دهد، شکل این پرس به مانند قبلی است. اما اگر از زمین خودی بخواهند پرس کنند موضوع متفاوت است، بازیکنان بارسا نزدیک به هم حرکت می کنند تا فضا به کم ترین حد ممکن برسد، نحوه این پرس نیز نفر به نفر است، یعنی یک بازیکن، بازیکن صاحب توپ را پرس می کنند و دیگر بازیکنان یار مشخصی را دنبال می کنند تا فضایی برای دریافت توپ نداشته باشد، بازیکنان بارسلونا می گذارند حریف جلو آمده و به محض اینکه به میانه میدان نزدیک شد آن ها را پرس می کنند تا حریف از مرکز آن ها موقعیت ایجاد نکند و همین موضوع باعـث می شود بازیکنان حریف به عقب رفته و عقب نشینی کنند، وقتی از وسط راهی نباشد آن ها مجبور می شوند تا به کناره ها بروند، والورده نیز مانند استادش شدیدا بر روی کناره های زمین حساس است، به طوری که تحت هیچ شرایطی نمی خواهد حریف در آن جا فضا داشته باشد به همین دلیل پرس در کناره ها شدید تر است.

به تصاویر زیر نگاه کنید با توضیحاتی که دادیم کاملا مشخص است شکل پرس بارسا به چه شکل است. به تراکم بازیکنان بارسا در کناره ها دقت کنید، مثلث هایی که از آن حرف زدیم درواقع یکی از آن ها همین تصاویر است. به تصویر 4 نگاه کنید، به دلیل عدم حضور وینگر این بوسکتس است که به راکیتیچ و سمدو پوشش می دهد. درواقع بارسا با بستن کانال سمت راست و فضاهایی که به سمت چپ وصل می شوند و پل ارتباطی هستند را بسته است تا علاوه بر تراکم در سمت راست خودش و بستن فصاها، اجازه ارتباط از آن نقطه با سمت مقابل را نمی دهد.

اما پرس تاتنهام نیز شبیه به پرس حریف بود با این تفاوت که در اجرای آن خیلی موفق نبودند و بارسا با قرار دادن ملو در کنار بوسکتس بازی را از پرس حریف خارج می کرد. برعکس تاتنهام، بارسا اسیر پرس حریف نشد و ضربه ی شدیدی از آن دریافت نکرد. تصاویر زیر گویای همه چیز است. به حضور ملو جلوی محوطه ی بارسا دقت کنید. توضیحات بیشتر در ادامه با ویدئو ارائه خواهد شد.

به سراغ مهم ترین بخش آنالیز یعنی ویدئو ها برویم. همانطور ک گفتیم تاتنهام در پرس خیلی موفق نبود و در این صحنه آرتور ملو جای خود را با بوسکتس عوض کرده است، آرتور به خوبی توپ را حفظ و به گردش در می آورد، سپس بوسکتس را ببینید در جای او قرار گرفته است. مهم ترین موضوع در شکستن این پرس را می توان حضور لیونل مسی در میانه میدان دانست. همانطور که گفته شد مسی بازیکن آزاد تیمش بود و در هنگام پرس حریف ارایش تیمش را از 433 به 4312 تغییر می داد. این دقیقا همان تاکتیکی است که بارسای پپ از آن زیاد استفاده می کرد و تغییر پست ژاوی و بوسکتس، عقب آمدن مسی و پایه ریزی حمله توسط او. برتری عددی که با مسی ایجاد شود این امکان را به بارسا می دهد تا از پرس راحت تر خارج شود و بازی سازی از بهتر شکل بگیرد. در ادامه مسی البا را صاحب موقعیتی مناسب کرده و او با پاس گلش کوتینیو را در موقعیت مناسب برای گلزنی قرار می دهد. موضوعی که بارسا بر آن اصرار داشت و چند بار تاتنهام از آن ضربه دید استفاده از فضای بین تریپیر و آلدرویرلد بود.

به گگن پرسینگ بارسا دقت کنید، تمام بازیکنان به دنبال یار مقابل می گردند و یک بازیکن، بازیکن صاحب توپ را پرس می کند. دیگر بازیکنان فضای بین بازیکن صاحب توپ و بازیکنان هدف را می بندند.

صحبت از برتری عددی با مسی کردیم و گفته شد او بازیکن آزاد تیمش بود و خیلی از مواقع تیمش را از پرس حریف خارج می کرد، سپس پایه ریزی حمله را آغاز کرده و در ادامه ویدئو را ببینید. نکته مهم این بازی تنها بودن سمدو در سمت راست تیمش بود که با توجه به تراکم بازیکنان حریف در آن سمت او مجبور به عقب نشینی می شد.

در این ویدئو پرس فوق العاده بارسا و عقب نشینی بازیکنان تاتنهام مخشص است. بازیکنان بارسا در نزدیکی خط نیمه حضور دارند و طبق تعریف پرس آلمانی این تیم می بینید چطور پس از صاحب توپ شدن بازیکنان حریف آن ها را پرس می کنند. دیگر بازیکنان بارسا یک یار را همراهی می کنند و اجازه پاس به آن ها را نمی دهند. در کناره ها پرس شدید است و تاتنهام مجبور است عقب نشینی کند.

ویدئو را ببینید شاید به چشم نیاید اما آرتور با حفظ توپ، پاس ها و جا به جایی هایی که دارد تیمش را از زیر پرس حریف خارج می کند. آرتور دید مناسبی دارد و در عین حال سریع تصمیم می گیرد. در ادامه بخاطر فشار زیادی که بر روی راکیتیچ وجود داشت او به سمت راستش تیمش رفت تا پرس حریف را کنترل کند.

یکی از تاکتیک های پوچتینو برای این بازی صاحب توپ شدن کین در حمله و ضد حمله برای پایه ریزی موقعیتی مناسب برای تیمش بود. لنگله مدافع بارسا در این بازی بسیار عالی او را مهار کرد و به محض صاحب توپ شدن کین به او می چسبید و توپش را می زد. این اتفاق بارها افتاد و همانطور که سبک بازی او را قبلا آنالیز کردیم مدافع بسیار خوبی است و تحت فشار عملکرد خیلی خوبی دارد.

از معدود دفعاتی که تاتنهام از پرس بارسا خارج شد این صحنه است که موقعیت خطرناکی هم ایجاد شد. توبی مجبور به پاس بلند می شود تا دفاع حریف را آشفته کند اما ترشتگن در ادامه مغلوب کین نمی شود.

صحنه گل دوم بارسلونا را ببینید، اولین موضوع خارج شدن این تیم از پرس حریف با پاس بسیار عالی ترشتگن است که سمدو استپ بسیار مناسبی می کند اما توپ را لو می دهد. به آرایش بارسا پس از لو رفتن دقت کنید، این تیم به سرعت جمع می شود و پرس بازیکنان به همان شکلی که گفتیم انجام می شود تا حریف را مجبور به عقب نشینی کنند. در ادامه بازیکن تاتنهام زیر پرس شدید بارسا توپ را لو می دهد اما نکته مهم در این ویدئو حضور مسی در سمت چپ است و باز هم برتری عددی و گیج کردن حریف.

2 نکته در این ویدئو مشخص است. اولی تغییر بازی و خارج کردن پرس حریف توسط آرتور و دومین موضوع حضور مسی در سمت راست و بازهم میانه میدان برای پایه ریزی حمله است.

یکی از معدود صحنه هایی که کین توسط بازیکنان بارسا کنترل نشد همین صحنه است که او پایه ریز ضد حمله تیمش را انجام می دهد و موقعیت خطرناکی برای تاتنهام شکل می گیرد. کین در چند صحنه توسط بازیکنان بارسا غافل گیر شد که یکی از آن ها را نمایش داده بودیم.

کنترل ضد حمله حریف توسط لنگله یکی از صحنه های تکراری بازی بود. در این ویدئو بازیکن تاتنهام یعنی سونگ هیون مین قصد دارد تا پایه ریزی ضد حمله تیمش را انجام دهد اما مدافع بارسا او را سرکوب می کند.

یک قطع توپ دیگر از بازیکنان بارسا و خنثی کردن حرکات کین، یک حفظ توپ و بازی سازی دیگر از آرتور و یک کار تیمی فوق العاده. تمامی این کلمات و جمله ها توضیح داده شده است فقط به فضایی که ملو برای مسی (پشت محوطه) و کوتینیو و سوارز با بازی بدون توپشان ایجاد کردند دقت کنید.

در صحنه گل لاملا به اشتباه آلبا در پاس دادن دقت کنید سپس به فضایی که بازیکنان بارسا در سمت چپ خود که متراکم هم بود دقت کنید. فضای ایجاد شده در پشت محوطه بارسا و بازیکنانی که در جای مناسبی قرار ندارند تا اجازه شوت زنی ندهند همه عواملی بود تا بارسلونا به درد سر بیفتد.

درحالی که تحت تاثیر جو ورزشگاه و فشار حریف بارسلونا عقب نشینی کرده بود این والورده بو که با آوردن ویدال و رافینیای تازه نفس تیمش را جلو کشید تا پرس از جلو کار دست حریف دهد. دقت کنید مسی یک بار به دلیل شتاب زیادش توپ مورای سریع را می زند و بعد از آن پرس شدیدی می کند تا تیمش به جلو بیاید. به نقش رافینیا دقت کنید که بازیکن حریف را پرس می کند و او مجبور می شود به زیر توپ بزند. به غیر از پرس به موقع آلبا و حرکت فوق العاده سوارز به مکانی که مسی حضور دارد دقت کنید. در بهترین زمان در بهترین مکان حضور دارد.