اعتراض زنان آمریکا به معیارهای جشن انتخاب بانوی شایسته سال/ راه رفتن با لباس زیر جشن قضاوت مردان است!

منبع خبر / دانا / بین‌الملل / 19-06-1397

راه رفتن با لباس زیر، جشن تناسب اندام زن نیست. این جشن اظهارنظر است، درست همان چیزی که بانوی آمریکایی همیشه بر اساس آن قضاوت می شود. هنوز آمریکایی ها اعم از مردان و زنان برای قضاوت زنان صرفا بر اساس استعداد و هوش و ذکاوتشان آماده نیستند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از "تیتریک"؛ "کارول کاستلو" (مفسر تلویزیونی آمریکا) در آستانه برگزاری جشن انتخاب دختر شایسته آمریکا که هرساله با حضور دخترانی از سراسر آمریکا برگزار می شود و ملاک انتخاب تنها زیبایی های ظاهری است و در این رقابت دختران با لباس زیر تنها اندام خود را به نمایش می گذارند و همه ی مردم و مردان آمریکایی به قضاوت اندام برهنه آنها می پردازند، در cnn نوشت: انتخاب بانوی شایسته آمریکا را نگاه می کنم و می ببینم هنوز در مورد زیبایی دختران است نه هوش و ذکاوت.

از زمانی که پدرم مرا در 18 سالگی متقاعد کرد تا 20 پوند (9 کیلوگرم) وزنم را برای رقابت در نمایش زیبایی محلی شهرمان کم کنم، نمایش بانوی شایسته آمریکا را ندیده ام.

من هنوز می شنوم که او می گوید: "تو بسیار زیبایی، اما اگر کمی وزنت را پایین بیاوری، می توانی برنده شوی. برایم خوشایند بود که پدرم مرا زیبا می داند، اما از اینکه چاق به نظر می رسیدم وحشت زده بودم. از کوره در رفتم."

فریاد زدم: "شما هیچوقت مرا درک نمی کنید. من نمی خواهم به روی صحنه بروم و مردم مثل یک اسب مرا ارزیابی کنند."

قصد پدرم آسیب رساندن نبود. آن فقط چگونگی قضاوت زنان جوان، حتی زنان جوان باهوش بود که هنوز هم تکرار می شود.

متأسفانه، هنوز آمریکایی ها اعم از مردان و زنان برای قضاوت زنان صرفا بر اساس استعداد و هوش و ذکاوتشان آماده نیستند. زیبایی (زیبایی جنسی) هنوز بر هوش غلبه می کند. این امر در تلاش های هالیوود برای امروزی کردن شاهزاده خانم های دیزنی مشهود است. زن زیبا در آخرین نسخه دیو و دلبر، به عنوان یک زن جوان باهوش به تصویر کشیده شد، اما هنوز هم بسیار زیبا است.

اجازه دهید به آن بپردازیم، چطور یک دختر زیبا عاشق یک جانور وحشتناک اما فریبنده (مرد) می شود؟! من وقتی متقاعد می شوم آمریکا کاملا بیدار شده است که، یک مرد بسیار زیبا عاشق یک جانور زن وحشتناک اما باهوش شود.

دلم می خواهد در این باره اشتباه کنم و امروز (یکشنبه) تنها برای حمایت از گرچن کارلسون رئیس هیئت مدیره این سازمان و برنده جایزه دختر شایسته آمریکا در سال 1989 که در عصر MeToo# (جنبش اعتراض به سوء استفاده جنسی از زنان) تلاش ارزشمندی برای فراهم آوردن یک نمایش می کند، به تماشای بانوی شایسته امسال آمریکا می نشینم.

کارلسون حتما بهای این کار(سوق دادن معیارهای قضاوت دختر شایسته آمریکا از ظاهر به استعداد و دانش) را می پردازد. برخی تحرکات مخالفان که در آتلانتیک سیتی، جایی که رقابت در حال برگزاری است، پدیدار شده کارلسون را قلدر و دروغگوی عمومی می خوانند.

مارشاون ایوانز دنیلز (Marshawn Evans Daniels) نویسنده روشنفکر به من گفت که مسابقه لباس شنا هرگز برای مردان نیست، اما برای تناسب اندام و ورزشکاری است.

اما راه رفتن با لباس زیر، جشن تناسب اندام زن نیست. این جشن اظهارنظر است، درست همان چیزی که بانوی آمریکایی همیشه بر اساس آن قضاوت می شود. برت پارکز (Bert Parks) که از 1955 تا 1979 میزبان این نمایش بود، در پایان هر رقابت این آهنگ را می خواند:

"او اینجاست، بانوی آمریکا.

او اینجاست، ایده آل شما.

رؤیای یک میلیون دختر که زیباتر هستند در آتلانتیک سیتی محقق می شود.

او ممکن است ملکه زنان باشد.

او اینجاست، بانوی آمریکا.

او اینجاست، ایده آل شما.

او با زیبایی های بسیارش در شهر طوفان به پا می کند.

با چهره و شکل آمریکایی اش.

و او در هوا راه می رود، او زیباترین زیبا است.

او اینجاست، بانوی آمریکا."

علیرغم تمام اینها، من همچنان نمایش بانوی شایسته آمریکا را تماشا خواهم کرد، زیرا "گرچن کارلسون" در راه مبارزه است.

آیا این نمایش با حضور کمتر شرکت کنندگان از تمام چهره ها و صورت های آمریکایی موفق خواهد شد؟ آیا یک روز زنان کمتر زیبا اما با استعداد ذهنی به نمایش گذاشته می شوند؟ و آیا پدرم آن را تماشا می کند؟

امیدوارم، اما شک دارم.

معصومه میرحسینی

انتهای پیام/

حتما بخوانید: سایر مطالب گروه بین‌الملل

برای مشاهده فوری اخبار و مطالب در کانال تلگرام ما عضو شوید!

اعتراض زنان آمریکا به معیارهای جشن انتخاب بانوی شایسته سال/ راه رفتن با لباس زیر جشن قضاوت مردان است!

بیشترین بازدید یک ساعت گذشته